Soms heeft een mens het gevoel alsof het gewicht van de hele wereld op zich weegt. En dan heb je geen zin meer in verantwoordelijkheid, maar wil je gewoon even wegkruipen en tijd nemen om alles een plaats te geven en niets anders. Ik had dat ook vorig jaar. Mama net gestorven, relatie op de klippen gelopen, veel drukte op het werk. Dus ging ik in overlevingsmodus en alles wat daarnaast energie vroeg was er te veel aan dus moest er aan geloven. En ik had het gevoel dat het goed was.
Maar nu vraag ik me af of dat wel de beste keuze was. Want als je alle dingen uit je leven bant die iets van energie vragen, dan blijven er ineens ook nog amper dingen over die energie geven. Alles vraagt immers wel wat input van jezelf, zodat je er daarna voor kan terugkrijgen. En nu weet ik het niet meer, wat het is dat me energie geeft. Ik loop al een tijdje rond met die vraag. Wil ik toch terug naar dingen die ik vroeger deed? Of was ik juist toen ik met die dingen stopte en is het tijd voor iets anders?
Ik kan wel klagen dat ik me alleen voel en dat ik mijn passie niet vind, maar ik begin te beseffen dat ik daar zelf de grootste rol in gespeeld heb. Er was geen ruimte voor iets anders buiten wat echt moest en slapen. En nu lijkt het op opnieuw beginnen. En de weg lijkt lang. Nu maar eens nadenken over de eerste stap.
Wat geeft jullie energie? En hoe weet je welke energie-vreters je uit moet schakelen?
levelieze.com 
Ik heb dat ook heel lang gedaan, alle extra’s geschrapt, om dan te moeten vaststellen dat al je energiebronnen mee zijn verdwenen. Soms kan je ook gewoon niet anders. Bij mij is het overduidelijk dat ik energie krijg van schrijven. Het lijkt banaal (en niet erg origineel onder bloggers :) ), maar ik ben blij dat ik dat weet. Ik heb een cursus column schrijven gevolgd, en voor mij waren die avonden beter dan de beste yoga. Omdat ik op die avonden alléén maar bezig moest zijn met schrijven. Ik kwam telkens zo boordevol ideeën terug dat ik er niet van kon slapen. Dat was nochtans terwijl ik in het echte leven nog middenin mijn winterslaap zat, zoals jij het beschrijft.
LikeLike
Wat mij energie geeft is minder denken en meer mijn hart volgen. Afgaan op mijn intuïtie in plaats van rationele afwegingen maken. Ik merk dat ik daardoor soms dingen tegenkom die ik anders nooit gezien zou hebben. Wat ik ook een voordeel vind van je hart volgen is dat je daarna nooit spijt hebt, zelfs als dingen anders uitpakken als je had gewild.
Die overlevingsmodus was denk ik ook geen keus. Daar ben je vaak aan overgeleverd omdat je lichaam en geest op dat moment voor jou beslissen dat dat het beste is. Dat dat is wat je op dat moment aankan. Nu ben je weer wat verder en kan je daaruit stappen. Tenminste, zo klinkt het als ik lees wat ik lees. Ik zou zeggen; volg je hart. Luister naar wat je echt graag zou willen en ga ervoor. Wedden dat dat je energie gaat opleveren? Succes.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mij vaak energie geeft zijn routineuze zaken waar ik niet te veel bij moet nadenken. Ik denk al genoeg na. Soms te veel zelfs. Het belangrijkste is dat ik mijn hoofd kan afzetten. Favorieten zijn dan ook tekenen, omdat dat iets is dat bij mij vanzelf gaat (niet bij iedereen zo, I know) en liefst van al tekenen terwijl ik naar fijne muziek luister, van die kleurboeken voor volwassenen inkleuren, fietsen en zwemmen, maar dat laatste kan ik helaas niet meer doen wegen chloorallergie. Boe. BOE.
Energiebronnen zijn natuurlijk voor iedereen anders. Ik ken genoeg mensen die massa’s energie halen door op café te gaan zitten met vrienden, maar zoiets is voor mij echt nefast voor mijn energie. Het is een kwestie van proberen en zien wat werkt en wat niet en goed luisteren naar wat je lichaam je laat weten.
LikeGeliked door 1 persoon