De Boekenclub

Zo’n 20 jaar geleden zat ik bij een clubje. Eentje dat velen onder jullie misschien ook wel zullen kennen. Ik las namelijk toen al heel graag boeken en was lid van de Lemniscaatclub. Ik was dat al bijna helemaal vergeten, tot ik op Newsmonkey overlaatst een artikel tegenkwam over jeugdboeken en het weer allemaal bij me terugkwam.

Wat vond ik die boeken toch geweldig. Ik heb zeker tientallen gelezen. Wie kent er bijvoorbeeld de boeken van Thea Beckman niet? Je las geschiedenis zonder het te weten. Mijn favoriete boek was lang Hasse Simonsdochter, maar de thriologie over Thule vond ik ook geweldig. En uiteraard Kruistocht in spijkerbroek. Maar Thea Beckman was uiteraard niet de enige. Jan Terlouw las ik ook heel graag. En er waren nog zovele anderen. Die leerde ik dan allemaal kennen door de Lemniscaatclub. Ik had een clubkaart en als ik het goed heb kreeg je zo’n 4 keer per jaar een krantje met nieuws en kortingsbonnen.

Er staat bij ons thuis zeker nog 1 boek op de boekenplank, namelijk ‘Word toch wakker’ van Ellen Tijsinger. En ik zie het mij nog lezen bij de gitaarles als ik moest wachten, al heb ik het ongetwijfeld daarna nog een paar keer gelezen. Volgens mij is mijn voorliefde voor dikke boeken ontstaan door Lemniscaat. Zelfs als ik er nu over schrijf, heb ik zin om al die boeken opnieuw te beginnen lezen. Kan toch he, zelfs al ben ik er eigenlijk te oud voor. Misschien binnenkort toch eens neuzen in de bib.