Lieze overpeinst

Hoe gaat het er mee?

Een tijdje geleden deelde een vriend op Facebook deze link. Het artikel gaat over een Nederlandse jongen die als project de uitdaging opvatte om al zijn vrienden op Facebook een onschuldige berichtje te sturen, namelijk ‘Hoe gaat het er mee?’. Nog voor hij er mee begon, stelde hij al vast dat hij het soms zelf raar vond om mensen aan te spreken die hij al lang niet meer gehoord had. Maar hé, ze waren toch vrienden op social media. Dus wat is er mis met die vraag?Voor sommige mensen veel blijkbaar, want de reacties waarom soms behoorlijk verrassend. Mensen die dachten dat hij iets nodig had, mensen die hem ontvrienden, mensen die gewoon geen antwoord gaven. Ik vond het wel een interessant experiment. Want hoe bevriend ben je nu eigenlijk met ‘vrienden’ op Facebook. Ik ben al redelijk selectief, maar het klopt wel dat er heel wat mensen tussen zitten waar ik in het echte leven nooit mee praat. Dus begon ik mijn eigen experimentje. Niet door op een paar dagen tijd al mijn contacten een berichtje te sturen. Maar als ik nu via Facebook een verjaardagswens stuur dan vraag ik er steeds bij hoe het met die persoon gaat.

Al snel besefte ik wel iets. De vraag ‘hoe gaat het er mee?’ is helemaal niet altijd zo onschuldig. Soms is ze helemaal niet zo makkelijk te beantwoorden. Dat merkte ik toen een aantal mensen wel antwoorden op mijn vraag en dan de vraag terug stelden. Daar sta je dan. Hoe gaat het met mij? Moet ik dan open en eerlijk antwoorden en toegeven dat het niet zo geweldig super gaat. Of doe ik wat de maatschappij lijkt te verwachten en antwoord ik gewoon dat het met mij ook goed gaat? Ik maak me er vaak van af met dingen als: ‘nog niet zo’n mooi gezin als jij, maar voor de rest wel ok hoor’ of iets in die trant.

Er zijn ook mensen die gewoon niet antwoorden op de vraag. Misschien omdat ze niet vaak op Facebook zitten. Of misschien omdat ze er gewoon geen zin in hebben. Maar misschien ook gewoon omdat ze evenmin goed weten hoe ze best op die vraag antwoorden.

9 gedachten over “Hoe gaat het er mee?”

  1. Op dat vlak vind ik Facebook geen goed medium om echt een gesprek te voeren, daar gebruik ik dan liever sms of mail voor. Ik heb onlangs grote kuis gehouden in mijn vriendenlijst. Er stonden mensen tussen waarmee ik op school heb gezeten, maar die ik niet eens zo graag in real life zou tegenkomen. Die heb ik dan ook allemaal geschrapt. Men verwacht idd altijd een standaard antwoord als de vraag komt hoe het met je gaat. Ik antwoord doorgaans eerlijk en sommige mensen kunnen zich dan niet snel genoeg uit de voeten maken als ik niet gewoon ‘goed’ heb geantwoord…

    Like

  2. Ik heb dat nooit begrepen, mensen die letterlijk honderden vrienden hebben. Ik ben van mening (maar dat is uiteraard persoonlijk) dat mensen die ik niet echt ken geen zaken hebben met mijn berichten of foto’s. Heb dus alleen echte vrienden en familie op FB.
    Los daarvan is praten via sociale media nooit een goed idee.
    😃

    Geliked door 1 persoon

  3. Ik heb ook over dat experiment gelezen en ik vond het resultaat zo vreemd. Wat is er nu vreemd aan het krijgen van de vraag “hoe gaat het ermee?” van een FB vriend?

    Ik heb behoorlijk veel FB “vrienden” (ja letterlijk honderden) en uiteraard wil dat zeggen dat ik ze niet allemaal even goed ken, met hen evenveel contact hou , ze in real-life nog tegenkom . Maar het feit dat ik met hen bevriend ben online is dat ik wel ergens die contactlijn wil behouden en nog niet wil doorknippen (e-mail adressen veranderen te vaak, mails verdwijnen tussen de spam in mijn inbox en smsen zijn te ambetant om te typen voor hele gesprekken).

    Ik vind het ook niet erg dat er mensen bijzijn die eerder vage kennissen zijn. Het is onrealistisch om met iedereen even goed bevriend te zijn. Het fb algoritme zorgt ervoor dat ik niet elke status update van hen te zien krijg, net omdat ik weinig interactie met hen toon, maar zal bij grote life events (huwelijk, kindje geboren, …) wel zorgen dat het sneeuwbal effect zorgt dat ik die posts wel te zien krijg. En omgekeerd werkt het ook zo. En vind ik wel fijn, dat ik “groot nieuws” dan wel oppik en dat zij ook af en toe nog iets van mij oppikken. Op zo’n momenten ga ik dan vaak weer het gesprek aan , zoals een oude bekende die je op straat weer tegenkomt.

    Zelf communiceer ik met heel veel mensen in feite enkel via FB (messenger dan! dus wel 1 op 1 conversaties waar andere niet meelezen. ) Het stelt me net in staat om in contact te blijven met kennissen uit het buitenland enz. Met dichte vrienden praat ik minstens wekelijks en die zie je natuurlijk ook nog in reallife waardoor je dan ook weer veel meer gespreksstof hebt. Ik heb nog nooit een vreemde reactie gehad en zou ook nooit vreemd reageren op de vraag hoe het ermee gaat. Bij de een ga je uitgebreider en diepgaander reageren dan op de andere, maar ik vergelijk het echt met mensen kruisen in de supermarkt of op straat. Soms zeg je maar heel snel “goed goed, druk op het werk , nogal stressy , maar ‘k moet in feite nu ook dringend door.” en met andere spreek je nog eens af om bij te kletsen.
    Facebook en Messenger zijn zo toch gewoon het verlengde van het dagelijkse leven?

    Geliked door 1 persoon

    1. Helemaal met je eens. Ik denk dat ik er op dezelfde manier mee omga dan jij hier beschrijft. Zo’n 300 vrienden, maar wel allemaal mensen waar ik op straat ook aan zou vragen hoe het met hen gaat. En zeker met mensen van vroeger op school is het fijn om zo nog contact te houden.

      Like

  4. Boeiend onderwerp wel, ik sta hier eigenlijk niet zo vaak bij stil. Ik heb wel niet zo ontzettend veel vrienden op Facebook of dat was toch het plan, maar na een aantal jaar bouw je dan toch weer een hele lijst op.

    Geliked door 1 persoon

  5. Interessante oefening lijkt me. Vooral de manier waarop FB ‘vrienden’ daarop zouden kunnen reageren (àls ze al reageren). Contact houd ik vooral graag los van sociale media. En als iemand me vraagt hoe het gaat heb ik ook niet altijd zin om daarop te antwoorden eerlijk gezegd, om wat voor reden dan ook. Hangt vooral af van wie de vraag komt en vooral of die vraag met welgemeende interesse is gesteld.

    Like

  6. Facebook zou ik persoonlijk niet gebruiken voor een dergelijke vraag maar het lijkt me wel een boeiend experiment te zijn. En die vraag, ja wat moet je daar op antwoorden. Ik heb de indruk dat die heel vaak gesteld wordt om iets te vragen maar dat mensen niet echt geïnteresseerd zijn in het antwoord. Afhankelijk van wie me de vraag stelt antwoord ik er wel heel eerlijk op, ook als het hier even niet goed gaat.

    Like

Plaats een reactie