Lieze overpeinst

5 dingen die ik leerde op groepsreis

Hoe spannend was dat, die ochtend op de luchthaven. Op vakantie vertrekken met 20 nobele onbekenden, dat was toch wel behoorlijk hard buiten mijn comfort zone gaan. Ondertussen ben ik al even terug en ook al dacht ik op sommige momenten dingen als ‘waar ben ik aan begonnen’ en ‘dit doe ik nooit meer’, toch kijk ik met een positief gevoel terug op mijn reisje in Italië en zou ik zelfs durven overwegen om het nog eens te doen. Want het was een fijne reis, ik deed dingen die ik anders misschien niet zou gedaan hebben en ik leerde er ook nog een aantal lessen uit.img_1565

  1. Ik vind het altijd moeilijk om mijn plaats te vinden in een grotere groep, want ik heb dan het gevoel dat ik heel erg mijn best moet doen om er overal bij te horen. Ik ben veel beter in kleinere groepjes, dan valt die druk precies wat weg.
  2. In elke groep zitten tafelspringers en mensen die zich wat meer op de achtergrond blijven. Vaak lijkt die eerste categorie de coolste, maar met ouder worden erger ik me net meer en meer aan mensen die zo hard aandacht willen opeisen. Vroeger dacht ik altijd dat ik bij die groep moest horen, maar hoeft dat toch niet meer zo.
  3. Mensen denken veel meer dingen dan ze zeggen. Ik had moeite met bepaalde dingen en dacht een tijdje dat ik daar alleen in stond. Tot ik iemand anders hoorde zeggen wat ik ook al dacht en bleek dat ik helemaal niet de enige was met dat idee. Dat stelde me toen wel gerust.
  4. Als je met een grote groep weg bent, dan ontstaan er automatisch kleinere groepjes. Er was geregeld tijd voor vrije tijd en dan was het altijd even kijken bij wie ik zou aansluiten. In het begin had ik vaak het gevoel dat ik pas kon aansluiten als ik echt gevraagd werd, maar al snel werd het me duidelijk dat ik gewoon mee kon met wie ik wou zonder dat dat expliciet werd gezegd en dat ze daar helemaal niet raar van opkeken. Een les die ik misschien thuis ook wat meer in het achterhoofd moet houden.
  5. Het is leuk om mensen in een ongedwongen omgeving te leren kennen. Niet dat er liefde uit is voortgekomen (dat had ik ook niet verwacht), maar het toont wel nog eens aan dat samen dingen doen de ideale manier is om kennis te maken, veel beter dan Tinder of datingsites. En je merkt dat er nog andere toffe mensen ook vrijgezel zijn en dat de weirdo’s online niet bepaald representatief zijn voor alle alleenstaanden (dat wist ik natuurlijk wel, maar bevestiging was welkom).

9 gedachten over “5 dingen die ik leerde op groepsreis”

  1. Ik heb veel groepsreizen gedaan toen ik single was, want ik ga té graag op vakantie en dan ontkom je er bijna niet aan. Ik heb het denk ik 10 jaar gedaan en als ik weg moest dacht ik altijd: waarom doe ik mezelf dit aan! maar eenmaal daar, had ik het prima naar mijn zin. Ik deed nooit mijn best ergens bij te horen. Ging vaak vanzelf. Het ligt er ook aan hoe je zelf bent. Nu waren het wel voor 80% kampeervakanties en dan heb je automatisch sneller aansluiting bij de rest. Bij hotel groepsreizen is dat anders: dan gaat de deur dicht en je ziet niemand meer.
    Gelukkig is iedereen anders en heb je in elke groep haantje-de-voorsten. Lekker laten en gewoon doen waar je voor gekomen bent: vakantie vieren.

    Geliked door 2 people

  2. Meereizen met een groep naar een bepaalde bestemming is al een aansluitingspunt. Zo heb je ook al een gemeenschappelijk interesse punt (de bestemming) wat dan weer aanleiding geeft tot leuke gesprekken. En ieder die eraan meedoet zit met hetzelfde gevoel als jijzelf. Er zijn natuurlijk altijd personen bij wie je je beter voelt dan anderen doch dat lijkt me net het boeiende. Vooral jezelf blijven (en niet teveel denken over hoe anderen over je denken) is een belangrijk startpunt om alles wat vlotter te laten verlopen. Gewoon…spontaan…jezelf zijn. Als ik jou was zou ik het nog doen. Lijkt me erg verrijkend globaal gezien.

    Geliked door 1 persoon

  3. Hahaha, die welkome bevestiging dat de de weirdo’s online niet bepaald representatief zijn voor alle alleenstaanden :-)

    Met welke organisatie deed je die groepsreis? Want hoewel ik ook graag alleen op reis ga, is dat een alternatief dat ik nu misschien toch ook wel eens ga uitproberen. Aleja, in zekere zin deed ik het al in september door mee te gaan op duikreis met een groep waarvan ik twee – van de twintig – mensen kende en dat was alleszins een meevaller. Maar helemaal niemand kennen is nog iets anders natuurlijk…

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s