Een goeie relatie hebben, ik denk dat je dat een beetje moet leren. Hoe je samen leeft, hoe je ruzie maakt, waar je samen naartoe wil… Alle dingen die je leert, die steek je in je koffertje en neem je mee in de rest van je leven. Maar wat ik me dan soms afvraag is: hoe belangrijk is het dat de koffer waar je mee verder reist ongeveer even groot is als die van je partner?
Dat iedereen bagage heeft, daar ben ik van overtuigd. Of je nu je partner heel vroeg in je leven tegenkomt of pas later, er gebeuren bij iedereen wel dingen die je meeneemt voor later. Als je op jonge leeftijd iemand tegenkomt en daar mee samen blijft, dan vul je die koffer misschien voor een groot stuk samen. Maar als je niet dadelijk de juiste tegenkomt, dan vul je de koffer alleen en komt er door elke relatie en ervaring weer een pakketje bij.
Maar wat gebeurt er als je iemand nieuw tegenkomt? Want die bagage heb je dan bij en je komt op een punt dat de koffer openvalt of dat je beslist om ze uit te pakken. En wat dan als mijn koffer een pak groter is dan die van de andere? Wat als de ander een veel kleinere of grotere koffer heeft of een koffer waar compleet andere dingen in zitten dan in de mijne. Zijn er dan genoeg raakpunten om samen verder te reizen?
Wat als de ander nog niet veel heeft meegemaakt en zichzelf nog nooit in vraag heeft moeten stellen? Nog geen grote tegenslagen te verwerken heeft gekregen, nog geen groot liefdesverdriet heeft gekend en relatief makkelijk door het leven is gewandeld. Kan die persoon mij dan genoeg begrijpen? Ik die zo hard gevormd ben door wat ik allemaal al heb meegemaakt en daardoor ook mezelf als mens en als partner beter heb leren kennen. Ik wens niemand veel miserie toe, maar vraag me wel af hoe vol iemand z’n koffer moet zitten om compatibel moet zijn met de stapel bagage die ik meedraag.
levelieze.com 
Toen ik alleen was, lachte een coach ooit toen ik deze vrees uitsprak. Ze garandeerde me dat ik nooit bij een ‘onbewust’ iemand terecht zou komen. De Man is intussen wel heel anders dan ik me mijn partner had voorgesteld. Hij heeft een koffertje, maar ook een maturiteit waardoor hij er niet heel erg door bepaald wordt. Ik merk aan veel dingen dat hij ervoor kan kiezen om goed en comfortabel in het heden te leven, en dat is best goed zo. Het is niet de yogadocent in een yurt die ik dacht te zullen treffen, maar hier aan het ontbijt in zijn leuke stadswoning, met een heerlijke Cappucino die hij maakte voor hij naar zijn werk vertrok (zonder eerst de zonnegroet te doen 😉), is het lang niet slecht 🙂.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is zeker wel belangrijk, ik het heden leven. Maar zeker ook die maturiteit, om om te kunnen gaan met moeilijke gevoelens, binnen en buiten de relatie.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan alleen maar vanuit mijn eigen situatie spreken. Ik heb wel een en ander in mijn koffertje zitten uit het verleden, terwijl dat van de echtgenoot vrij licht woog. Dat heeft onze relatie niet in de weg gestaan. Ik durfde me voor hem open zetten en ik heb hem gewoon heel eerlijk over vroeger verteld en dus brengt hij daar begrip voor op. Het kan dus wel hoor, als je niet evenveel bagage hebt.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn koffer is ook een stuk groter dan die van mijn partner, maar staat bij ons ook niet in de weg. Soms misschien, maar dan schuif ik ‘m een stukje op en wordt het pad weer begaanbaar. Ik denk dat juist door die koffer ik de persoon ben waar hij graag bij is. Zijn koffer is bovendien héél anders. Als je al vanaf je 15e in de marine zit, maak je ook wel het één en ander mee. Soldaat in hart en nieren. Lekker rechtlijnig…. ;-)
LikeGeliked door 1 persoon
Volgens mij loopt dat los als je iemand tegen komt. Dan zal je wel zien of het “klikt” of niet …
Niks forceren meid, de tijd zal het uitwijzen, en ik ben ervan overtuigd dat jij nog de “ware” zal tegenkomen!
LikeLike
Wat denk ik vooral belangrijk is, als je iemand nieuw leert kennen, is dat die persoon erg begripvol is om jouw verleden. Wat je hebt meegemaakt, hoe dit jou heeft gevormd. Ook hoe diegene daar tegenover staat en zelf met zulke tegenslagen zou omgaan. Kortom: dat diegene jou aanvaardt zoals jij bent, het totaalpakket. Vanaf een zekere leeftijd kan het ook niet anders dan dat men toch al een zekere bagage met zich meedraagt. Dat vormt iemand, verrijkt een mens ook. Ik geloof er heilig in dat als men eerlijk, open en oprecht is met anderen dat je dat ook zo terugkrijgt. Alleen zo kan je jezelf zijn (en blijven) in een relatie en dat vormt een goede basis. Bijzonder mooi stukje Lieze.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel!
LikeLike
Ik zit al even te “sjieken” op een reactie hierop en heb je tekst al meermaals gelezen ondertussen. Alleen al daarvoor bedankt dus!
Geen idee of mijn reactie kan bijdragen, omdat ik er zelf nog niet uit ben, maar toch enkele gedachten gebaseerd op mijn ervaringen: in mijn eerste relatie hadden we allebei een ongeveer even groot (of eigenlijk vooral klein) relatiekoffertje. Maar hoewel onze koffertjes matchten, deden wij dat niet. De verschillen tussen ons, op gebied van opleiding, ideeën, toekomstvisie…, waren te groot.
In mijn tweede relatie pasten we op die gebieden wél heel goed samen. Maar zijn koffertje was groter, veel groter dan het mijne. Dat het misgelopen is, ligt zeker deels aan dat koffertje, maar nog meer aan wat in zijn “kindertijd”-koffertje zat. Hadden we de problemen kunnen voorkomen door een even groot koffertje te hebben? Ik weet het niet… Enerzijds denk ik van niet, omdat hij er te weinig over communiceerde om zelfs maar door te hebben dat er dingen fout zaten. Anderzijds denk ik: misschien had ik dat met een groter koffertje wel doorgehad.
In mijn huidige relatie is er opnieuw een groot verschil in de koffertjes (al is het mijne wel gegroeid ondertussen). Maar vooral: we spreken over wat er in die koffertjes zit, in dat relatiekoffertje, maar ook in andere koffertjes. We hebben begrip voor de angsten en onzekerheden die daar bijkomen en communiceren duidelijker wanneer een stukje bagage begint door te wegen, waardoor de ander makkelijker (even) mee kan helpen dragen. Er is dus een soort maturiteit gekomen, die er misschien niet zou zijn moesten onze koffertjes niet zijn wat ze zijn. Maar verschillend blijven ze en toch werkt het. Of dat wilt zeggen dat het voor eeuwig en altijd gaat blijven werken? Geen idee, daar heb ik het nog moeilijk mee om dat “gewoon” te geloven. Maar de basis om het te laten slagen is alleszins veel beter.
Ik denk dus dat die toekomstige partner van jou gerust een kleiner of groter koffertje kan hebben. Even groot is misschien het makkelijkste, maar wilt daarom niet zeggen dat het zomaar gaat. En misschien is een verschil in koffertje net wel goed om zo te beseffen dat dingen niet vanzelfsprekend mogen genomen worden…
LikeLike
Bedankt voor je mooie reactie!
LikeGeliked door 1 persoon