Zonder controle

Ik ben ze even kwijt, de controle over de dingen en gebeurtenissen in mijn leven. En een stoel op 3 poten kan nog staan, maar als alle poten wankelen, dan kan een mens al eens vallen.

Op het werk is het ongewoon druk, zelfs voor het najaar, dat altijd wel wat druk is. Ik heb heel wat klanten om verder te helpen, maar ook alle administratie en dan kwam er nog veel opleiding bij de laatste weken, waardoor er sowieso dingen moesten wijken, maar die moeten natuurlijk wel nog altijd gedaan worden, want uitstel is geen afstel. En soms zou ik graag nog meer bezig zijn met het proces, maar daar is gewoon geen tijd voor.

Die drukte zorgt er ook voor dat gezonde keuzes in eten en bewegen moeilijker worden. Later werken is later thuis zijn en dan ontbreekt de energie al snel om nog te koken. Ik weet dat het niet zo moeilijk hoeft te zijn om iets fatsoenlijk op tafel te zetten, maar vaak heb ik er gewoon echt de goesting niet in. En sporten lukt af en toe nog wel, maar veel zal dat niet uithalen als ik geen gezond eetpatroon heb.

Ik had gehoopt dat het bouwproject me de nodige energie zou geven om voor te gaan, maar het blijft wachten op papiertjes. Het komt dichterbij, maar tot nu toe lijkt er zo weinig te bewegen. Al begint nu ook al het wachten op vakmannen die iets moeten laten weten maar waar je niet zonder kan om de volgende stap te zetten.

Mentaal is het zwaar en wankelt het allemaal. Dat ik mijn grote droom van een gezin niet onder controle heb, daar ben ik me maar al te zeer bewust van. Maar net dan zou het fijn zijn om bij andere dingen wel enigszins een gevoel van controle te hebben. Mijn psycholoog wees me er op dat controle niet bestaat. Je kan niet kiezen welke golven er komen, je kan alleen proberen om er zo goed mogelijk op te surfen. Maar zelfs de sterkste surfer blijft niet staan als alle golven tegelijk komen denk ik.