Geholpen

Ondertussen heb ik het boek waarover ik hier vorige week sprak, Help me van Marianne Power, uitgelezen en ik wou er toch graag nog wat meer over schrijven. Het boek gaat over iemand die een kast vol zelfhulpboeken heeft, maar na al de jaren dat ze die leest nog altijd het gevoel heeft niet tevreden of zelfs ongelukkig te zijn. Op een gegeven moment beseft ze dat ze die boeken wel leest, maar niet doet wat er in opgedragen wordt en daar wil ze verandering in brengen om dan te kijken of het inderdaad oplevert.

Dat stukje van de kast vol boeken was voor mij heel herkenbaar. Ik heb er al heel wat weggedaan, maar ik heb er ook echt al wel heel veel gelezen in mijn leven. Ik zat maar te worstelen met mezelf en hoopte dat een boek me toch wat zou kunnen helpen. Dat ik als ik zo’n boek las en dingen probeerde, ik me gelukkiger zou voelen. Het lezen was nooit een probleem. Er kwamen zelfs bepaalde inzichten naar boven. Dan besefte ik waar de problemen hun oorsprong vonden. Maar dan. Dan moet er een mindshift komen, is het niet meer alleen denken en begrijpen maar is het ook doen. En dat was nog iets heel anders. Het lukte soms eventjes om dingen aan te pakken en om te gooien, maar al heel snel verviel ik weer in oude patronen of lukte het niet om ze te doorbreken.

En misschien is het dan makkelijker om gewoon helemaal niet met die dingen bezig te zijn. Ik durf soms wel eens jaloers zijn op mensen die zichzelf niet zo in vraag stellen en dus niet verleid worden door van die boeken of opleidingen. Want je kan ook te hard het gevoel krijgen dat zoiets je het geluk moet brengen en dan te voelen alsof je faalt als het niet lukt. En daarom hield ik zoveel van een uitspraak in het boek van Marianne Power. Geen uitspraak van haarzelf, maar eentje van haar moeder. Als de schrijfster in een gesprek met mama zegt dat ze het gevoel heeft na al die boeken die ze geprobeerd heeft verbeterd is, zegt haar moeder: ik had niet de indruk dat je je wilde verbeteren, maar dat je jezelf wilde leren kennen en volgens mij is dat heel goed gelukt’. En dat is ook hoe ik naar alle lectuur over het thema wil kijken. Want de boeken hebben me dan misschien niet verbeterd, ik ken mezelf ondertussen wel behoorlijk goed. En dat is eigenlijk meer dan genoeg om te spreken van een gelaagde missie.