Zo snel mogelijk

Samen met een collega ben ik bezig om een opleiding te organiseren rond Office. Omdat ik zelf een dik jaar geleden een zeer interessante korte opleiding kreeg ergens, nodigden we die dame uit om de mogelijkheden eens te bekijken. Op het einde van het gesprek zei ze dat ze alle info nog eens zou doorsturen. Ze kan alleen niet beloven dat dat nog voor het einde van de … dag zou zijn. Toen ze haar zin begon dachten we allebei dat ze het einde van de week zou zeggen en dan nog was dat ok geweest. Maar de opleider legde de druk voor zichzelf dus nog een pak hoger (we hadden de informatie trouwens nog voor de middag gedaan was).

Ik herkende dat wel een beetje. Ik merk zelf ook dat ik me bij klanten al bijna op voorhand excuseer dat wat ik hen nog ga bezorgen misschien niet onmiddellijk in hun mailbox zal zitten. Of dat ik me verontschuldig in mails als ik het gevoel heb dat het nogal lang geduurd heeft. En ik voel me al helemaal lastig als iemand belt of mailt om te informeren of ik hun vraag al heb gezien of al iets heb kunnen uitzoeken (wat ze meestal helemaal niet slecht bedoelen).

De laatste weken was het zo druk dat ik niet meer al mijn to-do’s gedaan kreeg en ik dus vaak achter de feiten aanholde. Net door wat ik hier boven beschrijf, voelde dat voor mij echt niet goed aan en werd ik daar behoorlijk onrustig van. Al besef ik wel dat dat druk is die ik mezelf opleg. Niemand van mijn klanten vraagt expliciet om nog de dag zelf antwoord te krijgen. En als ze dat wel vragen dan heeft dat meestal een hele goede reden, maar zouden ze waarschijnlijk nog begrip hebben als ik zou zeggen dat dat echt niet lukte. Dat begreep ik maar al te goed toen ik bij die dame van de opleiding aan de andere kant van te tafel zat en het zelfs zotjes vond dat zij ‘asap’ wel heel strikt en streng opnam. Een beetje minder druk zou dus veel beter zijn. En er zou geen haai naar kraaien. Dat excuseren ga ik dus proberen af te leren, ook zo snel mogelijk ;-)

blogpost 27/40 van #40dagenbloggen