Als ik mezelf moet voorstellen in eigenschappen dan vermeld ik daar vaak bij dat ik een positieve ingesteldheid heb. Ik probeer niet te hard te vervallen in zagen over alles en als de andere mensen dat wel doen, probeer ik toch altijd de positieve of milderende kant aan te halen. En ondanks alle tegenslagen die ik op mijn levenspad tegen kom, doe ik ook mijn best om rechtop te blijven staan en de hoop op beter te blijven houden.
En toch zijn er momenten dat ik eerder het slechtste lijk te denken van mensen. Dat die persoon zeker commentaar zal hebben. Dat die klant wel niet content zal zijn. Dat die chauffeur mij er wel niet zal tussen laten. Dat die afspraak ook wel weer niks zal worden. Meestal kloppen die gedachten niet en heb ik het in mijn hoofd veel groter gemaakt dan het is. Dat maakt misschien dat ik vaak aangenaam verrast wordt door mensen, maar eigenlijk is die instelling helemaal niet zo positief.
Dan begin ik me af te vragen of ik inderdaad wel zo’n positieve denker of optimist ben. Ik vraag me soms echt af waarom de positieveling in mij ineens op een doemdenker lijkt die denkt dat de hele wereld tegen haar is. Niet dat positieve mensen nooit eens negatievere gedachten kunnen hebben, maar misschien sla ik daar toch wel wat in door soms. En ik wil niet die doemdenker zijn. Ik erger me mateloos aan mensen die bijvoorbeeld online op elk bericht dat verschijnt wel een manier vinden om te zeggen hoe slecht het wel niet gaat met de wereld.
Misschien is het omdat ik best al wel heb moeten vechten in het leven om mijn vrouwtje te staan, dat ik altijd een beetje aan blijf staan om direct terug in vechtmodus te schieten moest het nodig blijken. Dat ik me voorbereid op het slechtste en dan liever op mijn hoede ben. Maar hoe zalig moet het voelen om die modus af te zetten en te kunnen voelen dat de wereld het beste met je voor heeft en dat de meeste mensen het gelukkig wel goed voorhebben.
levelieze.com 
Positieve doemdenker, mooi gevonden :-)
LikeLike
Het klinkt een beetje als een totem bij de scouts bedacht ik net.
LikeGeliked door 1 persoon
Lol daar was ik “dwarrelende veder” 🤣
LikeLike
Helemaal met je eens
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, wat een mooie titel, positieve doemdenker :-)
Ik herken er mij deels in, maar bij mij hangt dat denken / vrezen dat mensen negatief gaan zijn vooral samen met een gebrek aan zelfvertrouwen. Ik ben dus ook wel algemeen positief (bijvoorbeeld dat met “die chauffeur gaat er mij niet doorlaten” heb ik zelden en als ik het heb is het eerder uit algemene verkeersergernis :-) ), maar als het gaat om “feedback” (genre wat gaat een klant er van vinden, die sollicitatie zal wel niks worden…), dan wel enorm, dan is het bijna onmogelijk om positief te denken.
Denk dat het ergens ook heel nomaal is om wat “op je hoede” te blijven, dat is waarschijnlijk gewoon een oerinstinct. Maar het mag je leven natuurlijk niet zo gaan overnemen, dat je niets meer kan of durft te doen. Al heb ik bij jou nu niet het gevoel dat het zo hard aanwezig is :-)
LikeGeliked door 1 persoon
Ja die onzekerheid in mezelf heeft daar ongetwijfeld mee te maken.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hou niet van mensen die overal negatief over doen, maar anderzijds merk ik dat ik mensen die altijd enthousiast en optimistisch zijn ook een beetje wantrouw (omdat ik niet geloof dat ze écht zo zijn, denk ik). Een goede mix van de twee is zo slecht nog niet. Ik snap soms bij mezelf niet hoe ik bijna naïef optimistisch kan zijn op sommige vlakken en een echte doemdenker op andere vlakken. Ik heb al geprobeerd daar een patroon in te zien maar voorlopig heb ik het nog niet gevonden.
LikeLike
Bij mij zit er ook niet echt een patroon in denk ik. Misschien daarom net dat ik me er al eens aan erger.
LikeLike
Ik herken me hier wel in. Ik ben best optimistisch ingesteld, maar merk dat ik met ouder worden me vaker laat meeslepen door frustraties en negatieve ervaringen. Dat hakt best in op mijn vertrouwen in het goede. Vind ik heel jammer en ik worstel er dan ook mee om dit te veranderen.
LikeGeliked door 1 persoon
Had eigenlijk niet verwacht dat het voor zoveel mensen herkenbaar zou zijn. Maar wel fijn om te merken dat het dan misschien toch niet zo hard aan mezelf ligt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat het heel menselijk is om soms het positieve wat minder te zien. Je kan als persoon wel optimistisch zijn maar als de situatie zich daar niet toe leent dan is dat meteen moeilijker.
LikeGeliked door 1 persoon
O ja, zo herkenbaar dit. Professioneel doemdenker, het zou een beroep moeten zijn :-D Vooral in tijden van stress zie ik niks anders dan doem. Anyways, er zijn zeker wel mensen die het goed met je voorhebben, ik probeer ze het voordeel van de twijfel te geven en nooit te hard af te gaan op de eerste indruk.
LikeGeliked door 1 persoon