Het begint al een beetje normaal te voelen dat de situatie is wat ze is, de weken gaan nog altijd redelijk snel voorbij. Tegelijkertijd hoop ik dat het zo snel mogelijk over is natuurlijk, want er zijn ook heel veel dingen die terug mogen zijn als in de goede oude tijd. Ik mis uiteraard heel wat mensen en dingen, maar er blijven gelukkig ook nog altijd mooie momenten over.
Toch wel gemist
* uit eten gaan met de studievriendinnen, we zien elkaar al maar om de paar maanden en nu zal het nog wel even duren
* gaan eten bij papa
* gewoon over de vloer komen bij vrienden
* op stap gaan naar de jaarlijkse kermis en het bijhorende etentje met de familie
* in de winkel een badkamer kunnen kiezen in plaats van uit de catalogus
* dicht bij mensen zijn, huidhonger had ik misschien al wel langer, maar nu is er zelfs geen hand of kus op de wang meer bij
* gewoon eventjes bij een collega binnenlopen voor een babbeltje
* een babybezoekje plannen bij een recent bevallen vriendin
Kleine gelukskes
* videoparty met de studievriendinnen en het groepje waar ik normaal mee op de kermis zou zijn
* een cadeautje laten bezorgen en als reactie krijgen dat het voelde als de zon achter de wolken
* een kaartje in de bus van de beste vriendin
* veel collegialiteit
* mijn huis ineens in De Ideale Wereld zien
* met sommige mensen nu ineens weer wat meer contact hebben als voor Corona
* terug wat werkritme vinden
* dat het aanvoelt als een echt uitstapje als je nu eventjes moet buitenkomen voor iets
* zalig lenteweer dus fijn wandelen en fietsen om een frisse neus te halen
levelieze.com 
Zo mooi, die reactie op dat cadeautje :-)
LikeLike
Ik werd denk ik even blij van de reactie als dat hij was met het cadeautje 😁
LikeLike
Heerlijke lichtpuntjes. En ja, misschien went het, maar ik hoop toch ook dat we vooral heel snel weer allemaal bij elkaar op bezoek mogen.
LikeLike
Dat hoop ik ook nog altijd heel erg!
LikeLike
Tot een week of twee geleden had ik nog nooit van huidhonger gehoord, maar ik ben heel blij dat het een naam heeft want dat maakt het een stuk makkelijker te bespreken en het voelt ook “legitiemer” ofzo? Ik las ergens dat alle zintuigen te foppen zijn (je kunt bijv. iemand bellen en zo zijn of haar stem horen) maar je huid voelt gewoon dat er een gemis is, dat er iets niet klopt.
Ik denk dat ik alvast maar wat mensen ga waarschuwen voor wanneer het eindelijk gedaan is met de sociale distantie. ;) Dan knuffel ik ze helemaal plat.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wil meer weten over ‘diw’ :)
LikeLike
Ze maakten een reportage over mensen die nog aan het werk waren en blijkbaar hadden ze mijn dakwerker gespot. In de reportage was dus te zien hoe de reporter aan mijn werf aankomt met mijn huis in volle glorie :-)
LikeLike
😍😍😍
LikeLike
De nagel op de kop: naar buiten gaan, voelt inderdaad als kleine uitstapjes waar ik ook zo dankbaar voor ben. Ik hoop toch dat het allemaal wat sneller voorbij zal gaan, want ik vind de weken toch tamelijk traag gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Het mag zeker wat sneller gaan. Ik begin ook te vrezen dat als die nog weken gaat duren, mensen zich minder goed aan de regels gaan houden omdat ze het gewoon niet meer volhouden.
LikeLike
Zo tof, dat van je huis in de ideale wereld! Ik kan me voorstellen dat zo’n traditie als dat etentje bij de kermis zeker een gemis is. En ja, alle essentiële uitstappen zijn nu ineens véél spannender haha, “joepie ik ga naar de Colruyt!!!”
LikeGeliked door 1 persoon
je huis in DIW en ik heb dat gemist. Cool
LikeLike