Gisteren begon Dagen zonder klagen. Mooi initiatief, om zo te zoeken naar het positieve. Maar ik heb net eventjes behoefte om eens goed te klagen. Want ik ben het beu mannekes. Mijn motivatie is ver te zoeken en ik word lastig van mezelf. De situatie lijkt eigenlijk alleen maar akeliger in plaats van beter te worden en ik mis het perspectief waar zoveel over gesproken wordt. Laat me dus eventjes zagen.
Ik ben de 4 muren van mijn nieuwe huis al een beetje beu gezien. ’s Morgens opstaan, naar beneden gaan en aan mijn bureau gaan zitten. Thuis werken, thuis eten, thuis tv kijken, thuis lezen, altijd thuis. En in het weekend verandert dat aan mijn bureau zitten wel in werken in huis, maar het blijft dus altijd thuis. En natuurlijk kom ik wel eens buiten, maar omdat er nog zoveel te doen is, is het vaak diezelfde korte wandeling of een tripje naar de winkel. Mijn nood aan eens iets gaan doen wordt daar niet echt door bevredigd.
En zo lijdt ook de zelfzorg er onder. Ik kan niet zomaar de dingen gaan doen waar ik van geniet en van kan ontspannen. Ik besefte ook dat ik de laatste maanden meestal dezelfde kleren draag en sommige mooiere dingen de kast niet meer uitkomen. Ik heb al weken geen oorbellen en make-up meer gedragen en mijn huid goed reinigen schiet er ook vaak over. Want als je altijd thuis zit of verstopt bent achter een mondmasker komt het zo nauw precies niet.
Al die dingen zorgen dat mijn concentratie vaak onder nul staat. Ik vind het moeilijker om altijd te telewerken en mis het sparren met collega’s. En zo’n hele dag inefficiënt werken vraagt eigenlijk gewoon zoveel energie dat er ’s avonds ook niet veel zin meer is in dingen. Maar ja, nu begint het echt wel op zelfbeklag te lijken. Reden te meer dus om misschien toch vanaf morgen mee te doen met Dagen zonder klangen. Ik heb een thuis, ik heb werk, veel om positief over te zijn dus. Maar af en toe zagen kan ook deugd doen, toch?
levelieze.com 
Heel begrijpelijk, want veel mensen hebben niet vrijwillig voor thuiswerken gekozen. En verer is het einde niet in zicht, dus geen perspectief. Dat dilemma is alleen met ern goede planning, inkl. Selfcare, ontspanning etc. op te lossen. En dan natuurlijk veel zelfdicipline. Maar ik begrijp heel goed dat dat niet voor iedereen even makkelijk is. Ik zelf mag (hier) nog in mijn praktijk werken en ga vaak naar mijn atelier om een beetje afwisseling te hebben. En dat laatste laat ik me niet nemen! Succes!
LikeLike
Ik denk er over om toch ook af en toe terug naar kantoor te gaan. Van onze baas mag dat als we goed afstemmen met de collega’s, maar de overheid is hier wel streng aan het controleren. Nu ja, als mijn baas zegt dat ik daar mag/moet zijn, dan weet ik niet of hij daar problemen mee kan krijgen.
LikeLike
Je kunt ook te regeltrouw zijn. En als je baas het er mee eens is, gewoon doen. 1 dag per week of zo. Zorg gewoon dat je dan iets op kantoor MOET doen. Kabeltje ophalen of zo. Doet mijn man ook, maar hier is het pas vanaf maandag strenger. En er wordt gecontroleerd, maar hoe?? En ik geloof niet in ons kanton. En verder gaat hij in een van mijn ruimtes zitten. Is toch afwisseling. Succes!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wilde onlangs een paar kleren weggooien die ik al lang niet meer gedragen heb en toen dacht ik: ik heb 90% van mijn kleerkast niet meer onlangs gedragen omdat ik alleen nog fluffy truien en joggings aanheb haha. Dus dat plan heb ik maar vaarwel gezegd. En als ik dan nog eens ergens naartoe ga, denk ik ook: huh, ik heb geen oorbellen aan? Terwijl dat anders echt standaard zou zijn. En mijn flesje parfum raakt ook maar niet leeg hahaha.
LikeLike
Ik ben blij dat ik niet de enige ben!
LikeLike
waarom zou je niet allebei doen? Even lekker klagen alles eruit en dan kijken wat wel mooi en positief is/ Ik doe dit al jaren op mijn blog en geloof mij, het is heerlijk. Ik lees graag blogs van anderen en daar lijkt het vaak dat ieder het allemaal best goed aan kan. Dat brengt mij soms aan het twijfelen. Daarom blij met jou blog van vandaag. Ik wens je veel sterkte toe .
LikeLike
Ik vind ook wel dat klagen af en toe mag hoor, zo lang je er niet in blijft hangen. Dus vandaag moest het er even uit :-)
LikeLike
Af en toe zagen kan zeker geen kwaad. Dat lucht op en geeft een reden om positief te zijn. Ik herken veel van de zaken die je opsomt. Ik wissel minder van kleren, en neem er al wat vaker een bad hair day bij. Ik doe wel elke dag oorbellen aan 🙂. Morgen is een nieuwe dag, met nieuwe moed om door te gaan.
LikeLike
Mijn haar heb ik ook wat verwaarloosd, al lang niet meer bij de kapper geweest en toch een groot deel van de dag een koptelefoon op. Maar morgen ga ik misschien nog wel eens voor oorbellen ;-)
LikeGeliked door 1 persoon
Doen :)
LikeGeliked door 1 persoon
Hoewel ik niet eens thuis werk, kan ik me hier wel in vinden. En ik vind je geklaag zeker niet erg ! Soms word ik namelijk echt kriebelig van mensen die steeds maar zeggen: ‘go with the flow, het komt wel goed’ , terwijl het gebrek aan perspectief in dezen me soms behoorlijk naar de keel kan vliegen..
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben ook niet het grootste zonnetje momenteel. Eens goed zagen kan deugd doen!
LikeGeliked door 1 persoon
Hier ook een beetje in een klaagmodus, en hoe herkenbaar is dat van die kleren?
Volgens mij zijn het ook de winterblues die erbij komen, maar ik heb het ook eventjes gehad. Het liefste wil ik onder een steen kruipen, en er weer onderuit komen als het lente wordt of zo. Of als we weer écht mensen mogen zien, want dat weegt het zwaarste door…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik snap je volledig en vind het heel herkenbaar! Sinds kort kan ik mezelf ook niet echt meer motiveren, laat staan concentreren. Het is alsof elke dag dezelfde is, zonder variatie. Daarbovenop is er hier in huis altijd wel iemand thuis, waardoor het dus ook nooit volledig stil is. Ik snak dus absoluut naar perspectief, af en toe eens een koffie drinken en chit chatten aan de koffiemachine, naar buiten kunnen, naar mensen zien en mogen vastpakken, naar een andere manier van leven … En tegelijkertijd weet ik dat we veel hebben om dankbaar voor te zijn. Maar zo soms eens klagen, dat kan idd deugd doen :-)
LikeGeliked door 1 persoon
Af en toe eens klagen kan deugd doen! Ik snap je Geel goed en, kijk ook uit naar terug op restaurant Gan, een weekendje weg,…
LikeGeliked door 1 persoon
De behoefte om eens weg te kunnen gaan – al is het een onnozel weekendje naar de Ardennen is soms zo groot dat ik al bijna geboekt heb tot ik bedenk: jamaar dan moet ge daar zelf eten gaan maken want uit eten kunt ge niet en dan kunt ge evengoed thuis blijven. Dus dan blijven we maar weer thuis. Gelukkig zijn er hier in de buurt nog steeds plekjes waar we niet hebben gewandeld (zo bleek de afgelopen drie weken toch weer). Maar gisteren had ik zoveel zin in een terrasje na de wandeling! Dan maar op ons eigen terras… Toch niet hetzelfde…
En euh klaag zoveel je wil. “dagen zonder klagen” awel ze doen maar, maar ’t kan toch eens deugd doen!
LikeGeliked door 1 persoon