Lieze checkt in #266

Oke, ik begin te merken dat niet alle zintuigen zo makkelijk zijn om iets aan op te hangen, dus misschien ga ik me toch wat dichterlijke vrijheid gunnen. Maar we doen wel verder.

Horen
Mijn eigen stem horen vind ik nog altijd raar, maar omdat het in een filmpje was voor een fijn doeleinde, zette ik me er maar over. We kregen namelijk de vraag om voor een starter die binnenkort opengaat een boodschap op te nemen om haar geluk te wensen. Gezien een echte openingsreceptie momenteel geen optie is, was dit het alternatief en ik vind dat een kei leuk idee.

Voelen
Ik voelde in de week vooral mijn armspieren. Er staat boven nog een kast die bij de verhuis gewoon is neergezet, maar waar de deurtjes en de leggers nog niet waren gemonteerd. Na 14 maanden vond ik het tijd om dat toch maar eens in orde te maken. Schroevendraaier in de aanslag en op zoek naar de vijsjes. Ik dacht dat ik die gevonden had, maar het waren er te weinig. Als je zo lang wacht om er mee aan de slag te gaan, dan ben je vergeten dat de juiste vijsjes gewoon in de schuif van de kast lagen. Foute vijzen er uit dus en juiste er in.

Ruiken
Woensdag vloog ik met mijn vriendinnen in de Prosecco (nu ja, anderhalf glas of zo, dus er in vliegen is relatief). Om thuiswerk, drukke kinderen en perikelen op het werk eventjes achter te laten en natuurlijk om gewoon bij te praten en te lachen gingen we samen eten. Batterijtjes weer eventjes bijgeladen.

Zien
Elke keer als ik deze week mijn to do lijstje bekeek, zag ik daar dezelfde taak staan. Ik wou deze week een rapport schrijven voor het werk, maar elke keer als ik er aan wilde beginnen zag ik daar vreselijk tegenop en kreeg ik mij niet in gang gestoken. Ik heb het nog wat voor me uitgeschoven, maar eigenlijk moet ik me er gewoon aan zetten. En liefst nog voor het einde van de maand, ik weet dus wat me te doen staat.

Smaakt naar meer
Mijn bed roept na mijn slaaprestrictie sommige dagen wel echt heel hard. Ik mocht deze week al wel een half uurtje meer slapen dan de week er voor, maar nog meer zou zeker nog welkom zijn. Zeker als de kleuter die dit weekend bij ons was in de uren dat ik mocht slapen ineens weinig zin had om zelf te slapen…