Wie ben ik?

Als het wat moeilijker gaat, moet je terug naar je basis gaan en terugvallen op wie je bent. Dat is de theorie die ik hoor. Maar hoe pak je dat aan als je het zo moeilijk hebt, dat je eigenlijk niet meer weet wie je bent?

De grootste uitdaging in mijn leven, is mijn plaats vinden. En in die bijna wanhopige zoektocht, neem ik maar zoveel mogelijk rollen op in de hoop om uiteindelijk de rol van mijn leven te vinden. Sommige rollen heb ik bewust gekozen, anderen kreeg ik opgelegd van de buitenwereld. Maar soms wordt je de rol. En hoe weet je dan nog wie de persoon achter die rol is?

Heel lang was mijn belangrijkste rol ‘dochter van’ zijn. Mijn moeder was een bekend figuur en ik lijk ook gewoon echt veel op haar. Overal waar ik kwam werd ik naar mijn gevoel dan ook met haar vergeleken. Zeker nu ze er niet meer is, vind ik dat ik dat moet zien als een groot compliment. Maar het is ook vaak een grote druk op mijn schouders, want het zijn grote voetsporen om te vullen. Het is een rol waartegen ik me vaak wilde verzetten, niet omdat ‘dochter van’ zijn iets negatief was, maar omdat ik klaar was om mijn eigen weg te gaan. En net op het moment dat ik klaar was om dat ook tegen mijn mama te vertellen, sloeg het noodlot toe en kreeg ik niet meer de kans om haar dat uit te leggen.

Ik blijf daarnaast vooral op zoek naar de rol van ‘partner van’. Die rol is voor mij het hoogste goed in het leven. En het feit dat ik niet lijk te lukken in die rol doet pijn. Want de laatste keer dat ik wel die rol had, voelde ik me daar dadelijk heel comfortabel in. En het blijft moeilijk om die rol los te laten. Het lijkt soms alsof die rol gewoon eventjes on hold staat. Dat hij binnenkort terugkomt en ik de rol terug kan opnemen. Daarom is het huis nog altijd zo opgeruimd zoals ik weet dat hij het graag had. Zitten er nog altijd een aantal gewoontes in van tijdens onze relatie die ik niet kan loslaten. Ligt de outfit die ik kocht voor een weekendje samen nog onaangeroerd in de kast omdat het te raar is om die nu voor iets anders te beginnen dragen. In mijn hoofd ben ik nog altijd ‘partner van’, ook al is de partner uit het beeld verdwenen.

Maar het blijft bij rollen, het zegt daarom niks over wie ik ben. En nu die 2 belangrijke rollen op korte tijd ineens een hele andere invulling hebben gekregen, weet ik niet meer op wie ik kan terugvallen. Er zit geen rolletje in de selectie dat mij daar nu bij helpt…