Dat het hier al eens wat minder gaat in het kopje, dat is geen geheim. Het hoeft ook geen probleem te zijn, dat het al eens knettert. Maar hoe je daar dan mee omgaat, dat is wel belangrijk. En de beeldspraak die een vriend me eens vertelde, durft me daar al eens bij helpen. Want als het even minder gaat, dan vraag ik me tegenwoordig af of ik de thermostaat wil zijn of de thermometer.
Doorgaan met lezen “Thermostaat of thermometer”Hoe het met mensen gaat, waar ze mee zitten en wat er leeft, dat hoor je bij de kapper. Of dat is toch het uitgangspunt van Barbershop dat tot voor kort op Canvas werd uitgezonden. En er is iets voor te zeggen, want iedereen gaat wel eens naar de kapper en als er dan toch iemand met je haar bezit is, dan sla je al eens snel een babbeltje. Doorgaan met lezen “Bij de kapper”
Vorig jaar na de aanslagen schreef ik er een week na het gebeuren over. Niet veel, want ik had het gevoel dat alles al gezegd was. Dat er misschien zelfs al te veel gezegd was. Ik had daar niet veel meer aan toe te voegen. De foto die er bij staat is van wat ik die 22e maart neerschreef aan het stadhuis van Antwerpen en op die manier had ik gezegd wat ik zeggen wou.
Vandaag is er weer heel veel te lezen over die dinsdag. Doorgaan met lezen “Die dinsdag”
1 januari komt dichterbij, dus overal wordt er gesproken over goede voornemens voor het komende jaar. Ik had niet echt goede voornemens voor 2016, ik stelde wel een lijst met doelen op voor het jaar. Dat liep best wel goed en ik dacht even na over een nieuw lijstje voor 2017. Maar eigenlijk heb ik maar één grote wens voor het nieuwe jaar: gelukkig zijn. Dat zit natuurlijk in verschillende dingen, dus geen doelenlijst, maar een intentielijst. Doorgaan met lezen “2017 wordt meer en minder”
Het wordt allemaal zo positief gezien, ja zeggen. ‘Zeg ja tegen het leven’ of het ja-woord geven. Ze hebben een positieve bijklank. Er is zelfs een boek (en verfilming) van iemand die beslist om een tijdlang alleen maar ja te zeggen op dingen en iedereen lijkt dat een kei tof idee te vinden (inclusief mezelf toen ik het boek las). Maar waarom vinden we ja zeggen zo zaligmakend? Want ik begin te merken dat altijd ja zeggen toch niet zo positief is als je wel zou denken. Of misschien is het gewoon dat ik niet genoeg nee zeg en dat het evenwicht dus weg is. Doorgaan met lezen “Nee is ok”
Een hele week vakantie, het kan een mens zo’n deugd doen. ’s Morgens niet om 6 uur hoeven opstaan, tijd doorbrengen met vrienden en familie en tijd hebben om dingen te doen die anders blijven liggen. Morgen terug aan de slag, voor een kort weekje want vrijdag alweer vrij. Maar eerst nog even een terugblik op de afgelopen week. Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #10”
Hoera voor goede voorbereidingen, want ook al had ik een drukke week, ik had vorig weekend tijd genomen om te bloggen en vooruit te schrijven, dus ik kon toch mijn zegje doen hier. En gelukkig zijn mijn weekends altijd wat minder druk zodat ik weer even tijd maak om in te checken.
Nieuwe bazen, nieuwe wetten en dus kwam er met een nieuwe directeur ook een nieuwe structuur. Veel meer horizontaal, veel meer zelf verantwoordelijkheid opnemen en zelfsturend zijn. En we hebben geen functie meer, maar rollen die we opnemen. En laat dat nu iets zijn waar ik goed in ben, een bepaalde rol opnemen. Misschien zelfs wel té goed.
Ik kondigde het eerder deze week al aan, ik zat te broeden op een nieuwe rubriek. Omdat ik wel graag in het weekend iets wil posten zonder dat ik altijd moet zorgen dat er een heel artikel over iets klaar staat (ik schrijf eerder in de week dan in het weekend merk ik) en omdat ik het bij andere blogs ook altijd wel leuk vind om vaste rubriekjes te lezen. Hier komt dus de mijne. Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #1”
Voor de zomer begon, had ik over wat komen ging een heel dubbel gevoel. Enerzijds keek ik heel erg uit naar de vakantie, eventjes rust, bekomen van een drukke periode op het werk en dus zalig niks doen. Niet om 6 uur hoeven op te staan, geen collega’s moeten vervangen en geen ongeduldige klanten aan de telefoon. Even niet zoveel afspraken in mijn agenda dan doorheen het jaar en een gezapiger tempo op kantoor. Anderzijds had ik ook schrik voor alweer een vakantie alleen. Want rust en zalig niets doen kan soms leuk zijn, ik hoopte toch ook dat ik niet al te veel alleen zou zitten. Moeten hopen dat ik niet te veel alleen zou zitten. Want de zomer, die is toch leuker als je fijne dingen kan doen met mensen om je heen. Doorgaan met lezen “Summer of 2016”
