Nee is ok

Het wordt allemaal zo positief gezien, ja zeggen. ‘Zeg ja tegen het leven’ of het ja-woord geven. Ze hebben een positieve bijklank. Er is zelfs een boek (en verfilming) van iemand die beslist om een tijdlang alleen maar ja te zeggen op dingen en iedereen lijkt dat een kei tof idee te vinden (inclusief mezelf toen ik het boek las). Maar waarom vinden we ja zeggen zo zaligmakend? Want ik begin te merken dat altijd ja zeggen toch niet zo positief is als je wel zou denken. Of misschien is het gewoon dat ik niet genoeg nee zeg en dat het evenwicht dus weg is.

Een hele tijd dacht ik dat ik meer ja moest zeggen en dat ik me op die manier zou openstellen voor het leven. Maar dat blijkt niet te kloppen. Want door vaak ja te zeggen loop ik nu heel hard tegen mijn grenzen aan en stel ik me helemaal niet zo open voor het leven. Op sommige punten in mijn leven besloot ik heel duidelijk dat ik ook eens wat meer ja zou zeggen op de dingen. Maar door dat besluit bleef ik net iets te lang bij mijn ex-vriend (ook al ging die ja tegen mijn gevoel in) en zat ik eens op uitstap met iemand die me eigenlijk helemaal niet zo goed ligt als dat ik mezelf wou voorhouden. Dus waarom deed ik dat dan, als ik ergens voelde dat ja niet de juiste reactie was? Omdat ik dacht dat ja zeggen beter was dan nee, daarom.

De laatste dagen ben ik me aan het trainen, in nee zeggen welteverstaan. Want ik merkte meer en meer dat ik door veel ja te zeggen tegen mensen om me heen, mijn grenzen elke keer overschreden werden. En toen kwam het moment dat ik wel wist dat het misschien niet zo positief ontvangen zou worden maar dat ik puur vanuit mijn gevoel nee zei. Ik zat zo over mijn grens, dat ik niet meer kon nadenken en enkel nog op mijn gevoel terugviel. Achteraf voelde ik me wel enorm schuldig, maar het zette wel iets in gang. Ondertussen kon ik nog een aantal energievreters schrappen door duidelijk nee te zeggen. En hoewel ik voor elke grote nee behoorlijk veel stress had, was de opluchting achteraf behoorlijk groot. En ik durf nu al met zekerheid zeggen dat open staan voor het leven zeker niet alleen kan door ja te zeggen, of toch niet tegen anderen. Want een coach zei me ooit: nee zeggen tegen een ander is ja zeggen tegen jezelf. En dat laatste, dat had ik de laatste tijd veel te weinig gedaan.