Toen feestjes organiseren mijn job was

Met het werk staan we deze week op een beurs met een stand. Ondernemers kunnen ons dan ook eens buiten het kantoor ontmoeten. Meestal vind ik dit wel leuk, andere omgeving, andere mensen en een gevoel van voldoening omdat je veel mensen op korte tijd kan helpen. Voor mij is het nu aankomen op de beurs en mijn ding doen. Dat was vroeger wel anders. Toen stond ik aan de andere kant en moest ik zorgen dat de standhouders konden toekomen en hun ding doen. En nu op een beurs staan, katapulteert me dan toch altijd even terug in de tijd.

Mijn eerste job was namelijk in de evenementensector (hoe mijn loopbaanpad er zo’n beetje uitziet kon je hier al eens lezen). Toen ik afstudeerde aan de unief, wist ik eigenlijk niet zo goed welke richting ik uit wilden en omdat ik wel graag dingen organiseerde, besloot ik om een jaartje eventmanagement bij te gaan doen. Of ik daar dan echt iets mee wilde gaan doen, wist ik toen nog niet zo goed, maar het gaf me in ieder geval een jaar om verder na te denken en ondertussen iets te doen dat ik leuk vond. Bij die studie hoorde uiteraard een stage en zo kwam ik terecht bij de Ethias Arena. Op mijn eerste stagedag werd net het Schlagerfestival gelanceerd dat ze zouden organiseren en ik zag mijn stage op slag nog veel meer zitten dan ik daarvoor al deed.

Mijn stage was geweldig, toffe collega’s, leuk werk (niet alleen saaie stagewerkjes als kopiëren en gegevens ingeven) en kunnen meewerken aan een groot event. Het gevoel van op het moment zelf in een zaal te staan met duizenden mensen die zich kei hard amuseren en weten dat jij dat voor een klein stukje mee hebt gerealiseerd, is onbeschrijfelijk. En ik kreeg ook echt die erkenning, dat ik dat mee mogelijk had gemaakt. Ik bleef uiteindelijk langer stage doen dan voorzien en mocht na mijn studies daar beginnen.

En ja, de evenementensector is soms echt zo leuk als buitenstaanders zich voorstellen. Ik ben naar dingen kunnen gaan waar ik anders nooit zou zijn geweest. Maar het is ook hard werken. En het is niet allemaal feestjes. Het is ook op je knieën tapijt liggen leggen om 1 uur ’s nachts de dag voor de standhouders komen. Uren badges in elkaar knutselen op het laatste moment omdat er nog heel wat dingen veranderd zijn. Lastige artiesten de baas kunnen als ze de diva uithangen. En op zoek gaan naar uitgebroken kippen op de dierenbeurs, want ook dat hoort er bij.

En hoe leuk ik het ook vond om te doen (mede door het team waarmee ik het mocht doen), nu ben ik toch ook wel blij dat ik gewoon mag aankomen op de beurs, mij mag installeren en mijn ding mag blijven doen. Maar als ik rondkijk, weet ik wel dat er de avond ervoor wel iemand anders op zijn knieën heeft gezeten om alles toch maar mooi in orde te krijgen.