Tag: kiezen

Lieze overpeinst

Wanneer kiezen geen keuze meer is

levelieze

Een mens kiest elke dag bepaalde dingen. En die keuze wordt ingegeven door de omstandigheden van het moment. Zo heb ik in het verleden dus al heel wat keuzes gemaakt. Van sommige ben ik tevreden, van sommige iets minder. Zo koos ik bijvoorbeeld vol voor bepaalde relaties in het verleden en bleef ik daar te lang in hangen. En zo koos ik er voor om mij te smijten op mijn werk, omdat ik dat graag doe, maar ook omdat dat lang voelde als het enige dat ik echt had. Op zich kan een mens op elke keuze terugkomen, of toch beslissen om later toch iets anders te gaan doen, maar soms heb ik toch het gevoel dat bepaalde dingen door zo’n keuze voelen alsof ze zo normaal geworden zijn dat het nu gewoon zo moet. Dat het geen keuze meer is, want dat ik eigenlijk gewoon niet meer terug kan.

Doorgaan met lezen “Wanneer kiezen geen keuze meer is”
Lieze leeft, Lieze overpeinst

Moeten al die keuzes wel?

levelieze

Millenials hebben vertrouwen en zijn verdraagzaam, maar ze zijn ook narcistisch en hebben een gevoel van aanspraak kunnen maken. Ik weet nu niet of ik mij in al die eigenschappen kan vinden, maar door mijn geboortejaar 1983 val ik weldegelijk in die groep. Dat millenials zo zijn komt omdat we altijd te horen hebben gekregen dat we onze dromen moeten volgen en alles mogelijk is. Maar net omdat alles mogelijk zou zijn, liggen de verwachtingen heel hoog en moet een mens heel veel keuzes maken om die dromen waar te maken. Doorgaan met lezen “Moeten al die keuzes wel?”

Lieze leeft

Laat me slapen

levelieze

Het is tegenwoordig elk weekend hetzelfde. In de week is het druk op het werk en moet er ’s avonds gekookt, gewerkt of gesport worden, dus dan maak ik in mijn hoofd drukke plannen om op zaterdag en zondag uit te voeren. En dan heb ik het niet alleen over poetsen en boodschappen doen, maar ook over blogartikels vooruit schrijven, plannen maken rond de bouw, wandelen, lezen en nog zoveel meer. Doorgaan met lezen “Laat me slapen”

Lieze overpeinst

Zo maak je geen vriendjes

levelieze

– ‘Voor mij was het gewoon een vriendschappelijke babbel, ik voelde niet echt een match want daarvoor staan we te anders in het leven.’
-‘Vrouwen vergrijpen zich altijd aan die klik-zever, je moet toch eerst vriendschap opbouwen voor je daar over kan spreken over een klik’
-‘Ik zeg niet dat er direct een vonk moet zijn, maar met vrienden moet je toch ook een bepaalde match hebben’
-‘Amai, dan ben je wel zeer selectief in het kiezen van vrienden’ Doorgaan met lezen “Zo maak je geen vriendjes”

Lieze blogt, Lieze date

Gastblog: Baas over je gedachten

levelieze

gastblog

Een tijdje geleden lanceerde ik een oproep voor gastbloggers. Die oproep werd geïnspireerd op een mailtje dat Matthias van Netsensei me stuurde naar aanleiding van iets dat ik geschreven had over single zijn. Aangezien hij een beetje de aanstoker was, laat ik hem dan ook graag eerst aan het woord in deze reeks. Matthias is geen single meer, maar weet nog goed hoe het voelde. Doorgaan met lezen “Gastblog: Baas over je gedachten”

Lieze overpeinst

Doet kiezen verliezen?

levelieze

Toen ik vorige week het jaaroverzicht zag op televisie, viel het me op dat het een jaar was waarin veel gekozen moest worden. En die keuze leek altijd heel gepolariseerd te zijn, je koos voor het ene of voor het andere, iets tussenin leek amper te bestaan (of zo kwam het toch in de media). Zo was er de keuze voor of tegen Europa, de keuze voor of tegen Trump, de keuze voor of tegen vluchtelingen en moslims en zo voort. De ene keuze moest door sommige mensen echt op papier gemaakt worden, de andere werden uitgevochten op internet. Wat ik me vooral afvroeg is of het allemaal wel zo zwart-wit moet zijn? Er moet toch ergens iets tussenin zitten?  Doorgaan met lezen “Doet kiezen verliezen?”

Lieze overpeinst

Nee is ok

levelieze

Het wordt allemaal zo positief gezien, ja zeggen. ‘Zeg ja tegen het leven’ of het ja-woord geven. Ze hebben een positieve bijklank. Er is zelfs een boek (en verfilming) van iemand die beslist om een tijdlang alleen maar ja te zeggen op dingen en iedereen lijkt dat een kei tof idee te vinden (inclusief mezelf toen ik het boek las). Maar waarom vinden we ja zeggen zo zaligmakend? Want ik begin te merken dat altijd ja zeggen toch niet zo positief is als je wel zou denken. Of misschien is het gewoon dat ik niet genoeg nee zeg en dat het evenwicht dus weg is. Doorgaan met lezen “Nee is ok”

Lieze overpeinst

Mijn naam is…

levelieze

We hadden bijna terug een president Clinton gehad. Bijna, maar dus uiteindelijk toch niet. Maak je geen zorgen, dit wordt geen verkiezingsblog. Maar ik had wel een andere bedenking. Als er een president Clinton zou gekomen zijn, dan was dat niet de eerste president Clinton. Nu is dat in Amerika nog al gebeurd, dat er presidenten waren met dezelfde naam, maar dan ging het over mannen die van ver weg of van dichtbij familie waren van elkaar en op die manier dezelfde naam droegen. Maar Hillary is helemaal geen zus of dochter van de vorige Clinton, ze is uiteraard de vrouw. Een vrouw die geboren is met een andere naam dan Clinton. En het gebruik van je naam te veranderen als je trouwt, dat blijf ik toch een beetje vreemd vinden. Doorgaan met lezen “Mijn naam is…”

Lieze overpeinst

Last van keuzestress?

levelieze

De laatste maanden las ik op verschillende plaatsen dat we tegenwoordig allemaal veel meer last hebben van keuzestress omdat we veel te veel keuzemogelijkheden hebben in het leven. Het zou er zelfs voor zorgen dat we ons niet meer goed in ons vel voelen.Want oh wee, wat als we de verkeerde keuze zouden maken. En ik snap het wel, want ik heb me over een aantal dingen ook al geregeld afgevraagd of ik nu wel de beste keuze hebt gemaakt (en vaak ben ik dan heel streng voor mezelf en vind ik dat mijn leven bestaat uit heel wat slechte keuzes, maar dat terzijde). Doorgaan met lezen “Last van keuzestress?”

Lieze overpeinst

Ben ik misschien liever alleen?

levelieze

‘Jij zit wel veel meer thuis dan uw zus he’, zei de poetsvrouw ooit jaren geleden tijdens een zomervakantie. Ik voel nu jaren later nog opnieuw hoe erg ik het vond om dat te horen. Want ik vond mezelf toen zielig, dat mijn zus altijd vriendinnetjes had om mee af te spreken en dat ik inderdaad veel vaker alleen thuis was. En eigenlijk heeft dat patroon zich alleen maar verdergezet tot op de dag van vandaag. Doorgaan met lezen “Ben ik misschien liever alleen?”