Kinderen krijgen later, dat klinkt zo simpel en normaal als je jong bent. Je wordt volwassen, komt een partner tegen, gaat samenwonen en krijgt dan kindjes. Of daar gaat heel de wereld toch van uit. Het is een tijdslijn die ik hier al vaker aan de kaak stelde. Niet omdat ik ze niet wil, maar omdat het niet zo simpel is als mijn jongeren ik ooit had gehoopt.
Want als je er over nadenkt dan zorgt een kinderwens ook heel vaak voor groot verdriet. Want er zijn zoveel redenen waarom kinderen hebben op het moment dat je gedroomd had niet lukt. Als ik alleen nog maar in mijn eigen vriendenkring kijk, dan zijn daar heel wat dingen die er voor zorgen dat er geen baby’s (bij) komen. Endometriose, vervroegde menopauze, een partner die het bij 1 kind wil houden, of gewoon onverklaarbare redenen waarom het niet lukt. Ik kan ook de miskramen al niet meer op 1 hand tellen. En dat ik (nog) geen kinderen heb, heeft dan weer een hele andere reden, maar het verdriet is misschien wel gelijkaardig.
Dat ik een kinderwens heb, daar blijf ik behoorlijk zeker van. Ook al denk ik soms dat ik het niet zou kunnen om moeder te zijn. En steeds vaker krijg ik het gevoel dat het misschien niet voor mij is weggelegd, omdat de tijd toch wat begint te tikken. Maar dan zal het waarschijnlijk toch iets zijn waar ik altijd ergens spijt van zal blijven hebben. Want ik zou zo’n kindje wel echt super graag zien. Als ik al zie hoeveel liefde er was voor mijn pluskindjes vroeger of voor het kleine beste vriendinnetje nu, dan zou ik toch heel graag nog ervaren hoe het zou zijn bij eentje van mezelf.
levelieze.com 
Het is je zo gegund!
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt! Jij zal die maatschappelijke verwachtingen ook wel begrijpen, al gaat het bij jou dan over geen kinderwens.
LikeGeliked door 1 persoon
Heb je al BOM overwogen? Da’s misschien een idee eens je in je huis gesetteld bent?
LikeLike
Spreekt me momenteel eigenlijk nog niet aan. Maar zeg nooit nooit.
LikeGeliked door 1 persoon
Is een optie, toch?
LikeLike
Ik weet niet of ik het met mijn netwerk zou kunnen dragen. En het voelt op dit moment een beetje als opgeven dat ik nog een partner zou kunnen vinden waar ik dat gewoon fijn samen mee kan doen.
Maar dat is natuurlijk hoe ik het zie en voel momenteel, ik ben er totaal niet tegen in het algemeen.
LikeGeliked door 1 persoon
Tijd brengt raad meid, en die kikker zit gewoon te wachten tot je hem kust 😉
LikeLike
Mooi dat je dit zo bespreekt. Zoals je weet heeft het bij ons ook langer geduurd tot ik zwanger was, plus daarbij dat ik tot mijn 25ste heb geroepen geen kinderen te willen en hier ook écht achter stond. Zo kan het allemaal ineens veranderen he, zeg nooit nooit met dingen. Het zit vanzelf in de kaarten…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik gun het je ook van harte!
Wij krijgen steeds ongevraagde opmerkingen over broertjes/zusjes, en hoewel ik het met mijn hart toch zou willen, we hebben besloten om het bij ééntje te houden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop zo hard dat je ook een kleine Lieze rond hebt lopen!
Bij mij ons is de situatie natuurlijk anders, maar ik denk dat vooral J. zich heel hard hierin zou herkennen (zal het hem eens laten lezen wanneer hij terug is van reis), omdat hij eigenlijk ook al heel lang kinderen wilt. Maar dan ofwel eerst partners had die het dan toch niet waren, ofwel dan met mij iemand vond waar hij wel mee wilde samen zijn, maar die dan zelf niet wist of ze wel kinderen wilde of niet. En ja, tegen dat ik het dan wist, was hij – o.a. daardoor, maar ook door andere redenen – niet meer zeker. En nu, nu weet ik wel nog steeds dat ik het wil, maar het moet tussen ons terug zekerder worden voor ik er aan begin. Al heb ik daar opnieuw natuurlijk makkelijk spreken, want ik ben bijna 32 en heb dus nog “massa’s” tijd; hij is 40 en hoewel dat voor een man natuurlijk niet zo’n “harde grens” is als voor vrouwen, gaat hij natuurlijk sowieso al geen jonge papa meer zijn. Puur praktisch denk ik soms wel eens dat we beter nu al zouden beginnen, stel dat het dan – zoals inderdaad bij zovelen – niet meteen lukt, maar emotioneel ben ik (opnieuw) nog niet klaar.
Dan anderzijds ken ik ook een koppel uit zijn vriendenkring, die elkaar leerden kennen toen hij 39 en zij 37 was en anderhalf jaar later was dat kindje er dan ineens al. Soms kan het dus ook wel snel gaan als het meteen “klopt”. Ik wens je dat het bij jou ook zoiets wordt :-)
LikeLike
Ik geef de droom nog niet op, tot 40 kan het nog wel denk ik dan maar. Allee, daarboven misschien ook nog, maar voor mij is dat toch zowat een psychologische grens.
Ik begrijp dat jij gezien de gebeurtenissen in je relatie nog wat wil wachten. Een kind op de wereld zetten doe je toch ook maar als je zeker bent he.
LikeLike
Ja, dat snap ik wel, dat 40 een psychologische grens is; het kan natuurlijk altijd nog, maar “ideaal” is het natuurlijk niet meer.
En inderdaad, ik wil geen kind op de wereld zetten wanneer ik niet helemaal zeker ben van mijn relatie. Het gaat al pakken beter, dus ik denk dat het wel goed komt, maar – hoewel je nooit 100% zeker kan zijn dat je samen blijft – ik wil een kind niet opzadelen met een scheiding die ik had kunnen zien aankomen…
LikeGeliked door 1 persoon
Je moet je droom nog niet opgeven. Ik wens je het toe. Maar ik snap wel hoe dit onderwerp geladen is.
Zelfs binnen een relatie is het niet altijd evident…je relatie moet goed zitten, je moet je klaarvoelen voor het ouderschap, je moet op zelfde lijn zitten en je moet zwanger raken. Je lijstte het zelf al op. Soms lijkt het dan niet eerlijk dat bij anderen het (te) spontaan wel lukt. Maar gelukkig is het niet voor iedereen een lastig proces.
LikeLike
Nee gelukkig baby’s genoeg om graag te zien op de wereld :-)
LikeLike
en zelfs al zijn er kinderen dan is het nog steeds niet zo gemakkelijk want na elk kind moet je je tesamen afvragen of dit het laatste is of dat je nog een kind wenst of niet.
Indien ik jonger nog was (en mijn eerste kinderen niet zo laat gekregen had)
Indien mijn man er een andere mening over had,
Indien ik geen risico op zwangerschapsdiabetes/ diabetes later had,
Indien mijn man minder zou reizen voor zijn job en ik er dus niet meestal alleen voor stond in de week,
Indien …
dan had ik wellicht 3 kinderen gewenst. Maar nu moet ik me er ook bij neerleggen dat het wellicht bij 2 blijft.
LikeGeliked door 1 persoon
Gevoelige materie he…. Ik gun het je heel hard dat je op een dag moeder mag worden!
LikeGeliked door 1 persoon