Er was een tijd dat ik heel actief was in het verenigingsleven. Het begon eigenlijk zelfs vroeger al op school, toen ik in de leerlingenraad zat. Daarna kwam de jaarraad op de universiteit en nog later werd ik voorzitster van een vrouwenvereniging. Als ze mensen nodig hebben om te komen helpen met iets, dan zeg ik meestal met veel plezier ja. Je zou mij dus kunnen zien als een geëngageerde dame.
Engagement, dat is een positieve karaktereigenschap, of dat wordt toch zo gezien. Probleem is dat ik er vaak in doorsla. Ik schreef ooit al over hoe ik mijn rol vaak te geëngageerd opneem. Ik help niet gewoon, maar neem de leiding. Niet omdat ik gewoon een verantwoordelijk persoon ben, maar omdat ik zo een plaats voor mezelf creëer die voor mij veilig voelt. Als ik een officiële rol opneem, heb ik het recht om daar te zijn.
Toen ik dat patroon herkende, doorbrak ik het. Ik bouwde het engagement af toen er andere dingen op mijn pad kwamen. Ondertussen maak ik dus geen deel meer uit van het verenigingsleven. Maar stilaan begin ik me af te vragen of ik niet wat ben doorgeslagen naar de andere kant. Ontloop ik misschien nu mijn engagement wat?
Want soms mis ik het wel om deel uit te maken van een vereniging. Maar ik zet geen stappen om eens terug uit te kijken naar wat ik leuk zou vinden uit schrik dat ik me weer zo verloren ga voelen dat ik terug in de val ga trappen van mezelf in een bestuur te steken zodat ik er bij mag zijn. En net daardoor voel ik me misschien nu ook al een beetje verloren.
levelieze.com 
Je bent je er al van bewust, dat is al veel waard hoor. Je kan alleszins al eens rondkijken of er verenigingen zijn die je aanspreken, niet? En dan kan je altijd nog zien.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik herken hier wel wat in. Het ontbreekt me nu echter aan de tijd (en vroeger aan de social skills) om effectief een vereniging te gaan zoeken. ’t Is goed dat ge het beseft van uzelf, en zo uw grens kunt trekken.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan maar oordelen op basis van wat je schrijft, maar het lijkt me inderdaad dat je naar het andere extreme gegaan bent. Je ontdekt een patroon … en dus vermijd je de situatie ipv anders in die situatie te gaan staan.
LikeGeliked door 1 persoon