Decennium 10

Ik was wat in de war, toen ik op veel plaatsen las dat het het einde van het decennium was. Want in mijn hoofd is dat pas eind 2020. Maar volgens Wikipedia wordt een periode van 10 jaar met het eerste jaartal daarvan eindigend op 0 ook als een decennium gezien, dus de jaren 10 komen dan toch mooi in aanmerking. En omdat 10 jaar heel wat met een mens kan doen, werd ik geïnspireerd door Samaja om een overzicht te maken van hoe mijn decennium er heeft uit gezien.

2010
10 jaar geleden woonde ik in Hasselt. Ik had sinds een klein jaartje een relatie en ik voelde me gelukkig in Limburg. Werken deed ik bij een artiestenbureau, maar na een half jaar voelde ik dat ik daar niet op mijn plaats zat dus nam ik ontslag, zonder te weten waar ik daarna terecht zou komen. Het jaar sloot ik af met een appelflauwte waardoor ik recht op mijn gezicht viel en de feestdagen doorbracht met een gebroken neus.

2011
Mijn relatie kwam in het begin van het jaar in moeilijker vaarwater terecht, maar we geraakten er door en besloten om officieel te gaan samenwonen in zijn huis in Tongeren, waar eerst nog heel wat in geklust moest worden. Nadat ik een tijdje op een marketingdienst werkte, kwam ik in de zomer terecht bij mijn huidige werkgever (weliswaar in een ander kantoor) en startte mijn carrière als ondernemersbegeleider.

2012
Nadat mijn opdracht op het werk ten einde liep, bleef ik even op mijn honger zitten omdat er niet dadelijk een nieuw project uit de bus kwam, maar gelukkig was er in de zomer plaats in het kantoor in Leuven en kon ik blijven doen wat ik graag deed. Op privévlak leek het een topjaar te worden, met een weekendje weg met de vriendinnen, een fijne vakantie in Frankrijk en een verloving, maar op het einde van het jaar kwam het tot een breuk en stond ik bij mijn ouders voor de deur.

2013
Wonden likken dus in 2013, al werd ik in het ouderlijk huis natuurlijk goed opgevangen. Toch was ik blij dat ik een fijn huurhuisje vond en zo terug naar de roots in Geel kwam. Ik kocht een nieuwe auto, mijn emo-koopje noemde ik het maar. Ik ging met mijn zus op vakantie om er eens uit te zijn en in mei werd mijn kleinste vriendinnetje geboren.

2014
Al bij al wou ik 2014 toch graag snel achter me laten. Ik was blij toen ik terecht kon in het kantoor in Antwerpen, om de filestress naar Leuven achter me te kunnen laten (ondertussen is die naar Antwerpen minstens even erg, maar is er gelukkig ook een kantoor in de Kempen). Ik ging op vakantie met vrienden in Frankrijk en werd thuis smoorverliefd. Helaas bleef de liefde bij hem niet duren en werd mijn hart nog veel harder gebroken toen mijn moeder plots stierf.

2015
In 2015 was er vooral tijd om dingen te doen met vrienden. Ik had zalige dagen aan zee met de beste vriendinnetjes en met mijn studievriendinnen. Met de papa en zus ging ik naar Stockholm. Ik leerde ook terug iemand kennen, al bleek dat een aantal maanden later toch niet de man te zijn die ik dacht. En ik startte met deze blog (binnenkort dus een 5e verjaardag!)

2016
Een jaar zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Ik werd dus terug vrijgezel (en bleef dat ook). Ik bleef werken bij mijn werkgever, al verdween eind 2016 wel een deel van mijn job, maar het was een stukje dat ik zeker niet zou missen. Ik ging op citytrip naar Brugge, Eindhoeven en Barcelona. En een cool bedrijfsbezoek bracht me op het dak van het centraal station in Antwerpen.

2017
Een jaar waarin ik me probeerde te verzoenen met het feit dat ik al een tijd geen partner heb. Ik schreef me in voor een singlesreis naar Toscane, waar we een aantal toffe activiteiten deden zoals met de Vespa gaan rijden. Ik ging ook op m’n eentje naar Londen, wat behoorlijk moeilijk was, maar ik deed het toch maar. In de zomer was ik op de festivalweide van Werchter te vinden voor Robbie Williams, nog steeds 1 van de beste concerten van de laatste jaren.

2018
Ik zette het grootste project van het decennium op poten door te beslissen van op m’n eentje te gaan voor mijn droomhuis. Andere grote stap was om mijn haar te laten afknippen en 35 cm te doneren. En na jaren paardrijden deed ik voor het eerst (en laatst) mee aan een wedstrijd. Reizen zat er niet echt in, want ik wou sparen voor de bouw, maar van een tripje naar Dordrecht met de zus heb ik zeker wel genoten.

2019
De bouw start nu echt en het huis begint vorm te krijgen. Uiteraard bepaalt dit heel wat van mijn jaar, want veel dingen om te kiezen en op te volgen (dat zal dit jaar niet anders zijn). Ik genoot heel erg van mijn trip naar Dublin met de familie en oude vrienden en ging alleen naar Lyon, wat deze keer wel heel erg meeviel. Zo zie je maar hoe een mens in veel dingen kan groeien.

Ik wou hier bijna een evaluatie gaan maken van of het nu na 10 jaar beter is of niet. Maar het gaat niet over beter of slechter. Het is anders. In 2010 had ik een relatie, lag de wereld voor me open als 26-jarige, was mama er nog en had ik een job. Alle dingen waarvan ik wel eens denk dat ik ze nodig heb om gelukkig te zijn. Maar de job van toen maakte me niet gelukkig en achteraf bekeken was die relatie ook niet de juiste voor mij. Ondertussen doe ik een job die veel beter bij me past en ik ben als mens ook heel erg gegroeid dus zal hopelijk ook nog wel een partner vinden die veel beter bij mij past.

Uiteraard is er 1 persoon weggevallen die nog heel hard wordt gemist want ik had graag nog een decennium of 3 met mijn moeder doorgebracht. Maar waar ik het meest dankbaar voor ben is dat de meeste mensen die heel dierbaar voor me zijn, al die jaren naast me hebben gelopen. Sommige al van voor het begin van het decennium, anderen die er bij kwamen in die 10 jaar.

Het lijkt me normaal dat een leven heel erg verandert tussen je 26 en 36, maar ook de komende 10 jaar zullen er ongetwijfeld nog heel wat dingen veranderen. Dit jaar alleen al zal dat het geval zijn. Laat maar komen die jaren 20, ik ben er klaar voor.