Overtuigingen, ze kunnen behoorlijk hardnekkig zijn. En ik wil zeker niet zeggen dat overtuigingen altijd slecht zijn, maar er zijn er zeker die totaal niet helpen. Zo heb ik van thuis meegekregen dat het best belangrijk is wat anderen denken. Het werd zeker niet elke dag letterlijk gezegd, maar het kwam er toch vaak op neer. Mijn ouders bedoelden daar uiteraard geen kwaad mee en ze kregen dat hoogstwaarschijnlijk ook mee van hun ouders. Maar ik heb er nu wel last van. In mijn hoofd zijn daar namelijk 2 heel storende overtuigingen uit gekomen.
Als het belangrijk is wat mensen denken of zeggen, dan moet het zijn dat er een bepaalde norm is die ‘de mensen’ hebben en waar je dus aan moet voldoen zodat ze geen commentaar kunnen leveren. Het is niet dat de mensen aan mij zijn komen vertellen wat die norm is, dus ik heb daar gewoon zelf iets van gemaakt en ingevuld wat volgens mij de norm van de maatschappij is. Om daar dan uit te laten volgen dat ik die norm niet haal. Je weet wel: een partner en kinderen in plaats van een oude vrijster en zo van die dingen. Ik word dus ongelukkig omdat ik denk dat ik niet voldoe aan de norm van de maatschappij, terwijl ik eigenlijk gewoon zelf heb verzonnen wat die norm van de maatschappij dan wel zou kunnen zijn.
En als het dan inderdaad zo belangrijk is wat mensen denken, dan moet ik dus eerst zorgen dat ze een goed gedacht van mij hebben voor ze mij graag gaan hebben. Hun liefde is voorwaardelijk. Als ik niet genoeg voor hun doe, het niet goed genoeg doe, niet vrolijk genoeg ben, niet genoeg weet… dan ben ik dus niet genoeg en ben ik hun liefde niet waard. Al lang vrijgezel zijn doet daar zeker geen goed aan, want op donkere dagen voelt dat gewoon als de bevestiging dat je niet goed genoeg bent.
Uiteraard weet ik objectief gezien dat deze overtuigingen niet kloppen en voor niks goed zijn. Maar ze zijn er moeilijk uit te krijgen. Ik ga er dus nog wat verder mee aan de slag. Ik zal maar weer eens denken dat het inzicht hebben al een heel begin is om er misschien ooit eens door te geraken.
levelieze.com 
Goed om met die overtuigingen aan de slag te gaan! Ik herken het wel trouwens, maar het helpt je inderdaad niet echt verder, deze overtuigingen.
LikeGeliked door 1 persoon
En vooral: er zijn zovéél andere mensen die iets kunnen denken van je, en het is onmogelijk om de norm van ál die mensen te halen. Dus eigenlijk heb je maar naar één iemand te luisteren: jezelf. Maar die overtuigingen zitten inderdaad heel diep verankerd, omdat ze al generaties worden doorgegeven. Goed dat je ermee aan de slag gaat. Weet dat je niet de enige bent!
LikeGeliked door 1 persoon
Het is dat, dé norm bestaat niet, buitêin mijn hoofd dan. Nu hem er nog uit krijgen. Of op z’n minst op een niveau leggen dat voor mij helemaal ok is.
LikeLike
Veel succes! Ik herken het ook wel, hoor, zowel de hardnekkige overtuigingen als het in theorie wel weten maar het in de praktijk niet zo voelen. Het komt goed!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is er bij mij ook heel stevig ingehamerd; ‘wat gaan de mensen zeggen’. Hoewel ik ondertussen weet dat de kans dat ik kritiek krijg als ik iets doe even groot is als wanneer ik het niet doe, en dat er dus eigenlijk niet eens één algemene norm bestaat, krijg ik het er toch niet uit…
LikeGeliked door 1 persoon
Echt he, we weten het wel maar het doen…
LikeLike
Haha, ik ben ook zo opgevoed, maar mij nooit iets van aan getrokken. Mijn motto is: zolang ik geen regelgeving overtreedt, heeft niemand er zaken mee wat ik doe. Mijn ervaring is trouwens dat dat veel mensen zo opgeslorpt worden door hun eigen zorgen dat het ze weinig kan schelen hoe iemand anders zijn of haar leven leidt.
LikeLike
Dat is ongetwijfeld zo. Maar mijn hoofd gelooft dat nog niet altijd 😉
LikeLike
Mijn grootouders waren daar ook heel erg mee bezig, met wat de mensen zouden denken. Gelukkig is het maar zeer gedeeltelijk doorgesijpeld naar mijn ouders ;-). Maar die maatschappelijke verwachtingen, ik denk dat veel mensen daaronder ‘lijden’. En ze bestaan heus niet altijd in je hoofd. Ik word als vrouw van 35 zonder kinderen al eens scheef bekeken, zelfs al ben ik nu op het punt gekomen dat ik daar zelf helemaal mee in het reine ben. Gewoon je eigen weg gaan! Al klinkt dat gemakkelijker dan het is.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat dat in de vorige generaties inderdaad veel sterker aanwezig was (Ik heb nogal oude ouders en dan ook nog eens kinderen van zelfstandigen). Laat ons hopen dat het bij mij stopt 😉
LikeLike
Al mijn angsten en stress hebben een rechstreekse of onrechstreekse link over hoe er bij mij ook ingedramd is “wat de anderen van mij denken”. En het is oh zo moeilijk om dat in jezelf tegen te gaan. Het is ook de basis van elke ruzie die ik met mijn moeder heb. bleh.
Dus ik snap je heel hard, ook al ben ik in heel andere context
LikeGeliked door 1 persoon