Lieze laat los

Soms hoeft bloggen even niet (maar nu weer wel)

Volledig blogstilte was er ineens. Niet dat ik weer een blogstukje wil beginnen met ‘sorry dat ik zo lang niets heb geschreven, ik maak het terug goed’, want het was zelfs geen geval van te druk of zo, waardoor het overschoot. Ik heb gewoon eens eventjes heel andere dingen gedaan.

Het was gewoon te druk in mijn hoofd. En meer dan eens had ik de vorige weken het gevoel dat ik echt op instorten stond. Op het werk was het superdruk. De collega’s wisselden elkaar af met ziek zijn, waardoor er altijd wel werk was om over te nemen en waardoor het werk dat minder dringend was bleef liggen. Probleem is dat die dingen na een tijdje uiteraard wel weer dringend worden en een inhaalbeweging wel wat tijd vraagt. Ik liep dus na een tijdje op de toppen van mijn tenen, wist niet meer waar te beginnen en vriendelijk blijven bij de tientallen telefoons die ik ondertussen ook nog kreeg, vroeg heel wat wilskracht.

Ondertussen was er thuis ook een stormpje. Want hoeveel moeite een mens ook doet, de praktische afhandeling van een relatiebreuk loopt toch nooit zo vlot als je zou willen. Net in de periode dat je ruimte wil om alles een plaats te geven, zit je daar nog tussen spullen en papierwerk waar je zo snel mogelijk vanaf wil.

Tijd dus om even te herbronnen. Het lange weekend vorige week heeft deugd gedaan, wat bijslapen, tijd met de familie, bijpraten met een vriendin… Ik voelde me daarna een meteen mentaal een stuk sterker.Ik vloog er thuis ook in en begon met de grote schoonmaak. Onder het motto: een opgeruimd huis zorgt voor een opgeruimde geest. En zo wordt mijn huisje na mijn relatie toch ook weer wat meer mijn eigen thuis.Op het werk maakte ik mijn agenda een dag helemaal leeg om alles bij te werken, wat zo goed lukte dat mijn inbox zelfs bijna leeg is. En ik ben kei hard in de boeken gedoken. Vaak zette ik zonder na te denken de televisie aan als ik thuis wkam, maar nu kan ik niet wachten om verder te lezen in mijn boek van Ken Follet. Wat een geweldige manier om ook even mijn hoofd leeg te maken. Toen ik de week dan ook nog eens kon afsluiten met een weekendje onder vriendinnen in Eindhoven was de ontspanning compleet.

Instortingsgevaar afgewend dus.

Een gedachte over “Soms hoeft bloggen even niet (maar nu weer wel)”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s