Ik kan de wereld best alleen aan, mijn huishouden draait, ik heb mensen rond mij en ik sta met 2 voeten in het leven. Maar soms zou het toch veel fijner worden als er iemand bij zou zijn die dat alles met mij wil delen. ‘Ik wil gewoon bij iemand horen’, hoorde ik gisteren iemand in een film zeggen. En dat gevoel deel ik wel. Al was het maar om iemand te hebben die op een mindere dag zegt: zet u maar rustig in de zetel schat, ik breng u een stuk chocolade.
Maar door in mijn zetel te zitten, ga ik die jongen niet vinden, dus ging ik de laatste tijd maar weer eens wat actiever aan de slag op de datingsite en Tinder. En na zo’n uurtje besef ik dan weer waarom ik die dingen daarvoor links had laten liggen. Want eigenlijk zet je jezelf met zo’n dingen op een soort van Bol.com en hoop je dat je gekocht wordt door de juiste koper, die je niet terugstuurt bij ontvangst. Maar Bol.com heeft een goeie marketing en sales afdeling. En die heb ik niet. En heel wat mannen op internet duidelijk ook niet, daar vertelde ik vroeger al eens over.
Blijft de vraag: hoe kies je in godsnaam op basis van zeer beperkte informatie over iemand of je op date wil gaan? Achter een schermpje doe je uiteraard zo goed mogelijk voor. Maar ik vraag me meer en meer af of dat wel zo’n goed idee is. Als ik Tinder mag geloven, zijn alle mannen super sportief en vullen ze hun dagen met lopen, fietsen, zwemmen en klussen. Vraag je hoe iemand zijn weekend was, dan zegt iedereen dat het zo druk was en dat ze van het ene naar het andere zijn gecrost. Klinkt heel cool allemaal. Maar eigenlijk ben ik op zoek naar iemand die er ook heel erg van kan genieten om gewoon met mij lui in de zetel te hangen (al mag hij uiteraard wel ook zijn eigen leven hebben). Ik voel me dan ook altijd een beetje zielig als ik niet uitpak met supercoole hobby’s als trainen voor de marathon en dat mijn weekends vooral bestaan uit lanterfanten en bingewatchen op Netflix. Want dat lijkt me toch niet echt een sterk verkoopargument.
Om maar te zeggen dat je door heel wat dingen door moet kijken om de goeie er tussenuit te halen online. Een succes is het dus duidelijk nog niet geweest. Soms begin ik te denken dat zo’n gearrangeerd huwelijk toch ook z’n voordelen heeft.
Heb je al eens aan speeddaten gedaan?
Dat lijkt me wél een goede manier om goed te selecteren. Daar zie je de mensen bezig, kan je hun lichaamstaal lezen,…
P.s.: ik stel toch voor dat we niet teruggaan naar de tijd van de gearrangeerde huwelijken…
LikeLike
Ooit al geprobeerd ja. Na de eerste keer nog een paar keer afgesproken met iemand, de tweede keer was geen succes. Denk dat ik binnenkort nog wel eens ga.
LikeLike