Januari geeft voor veel mensen een gevoel van een nieuw begin. Natuurlijk is dat maar een gevoel, maar toch. Ook ik begon met goeie voornemens: de rust bewaren, gaan voor mijn eigen project (mijn huis) en hopelijk wat mooie momenten mogen beleven in 2018. En ook al heb ik al heel wat miserie gehad in het verleden, ik probeer toch nog altijd de dingen zo positief mogelijk te benaderen.
Dus ik ging het jaar met goeie moed tegemoet. Maar al snel kwamen daar wat barstjes in. Want ik blijf het moeilijk vinden om geconfronteerd te worden met het grote geluk van anderen dat niet voor mij lijkt weggelegd te zijn. En dan merk ik dat mijn veerkracht om om te gaan met kleinere ergernissen te klein wordt.
Waarom lukt het mij niet om gewoon gelukkig te zijn? Daarom niet altijd en met alles, maar wel gewoon een algemeen gevoel van het leven ok te vinden zoals het nu is. Van soms een tegenslag te hebben maar wel te voelen dat je het aankan om die er bij te nemen. Zodat ik niet het gevoel heb dat er niemand mij een plaats gunt op de wereld gewoon omdat er een idioot op mijn privéparking komt staan. Of dat ik goesting heb om te wenen als ik na een lastige dag een geplette peer in mijn handtas vind.
Ik weet dat er maar één iemand is die daar voor kan zorgen, namelijk ikzelf. Maar soms voelt het alsof er vanbinnen iets kapot is. Dat stukje dat er voor zorgt dat ik kan geloven dat het leven eigenlijk echt wel mooi is en dat achter elke wolk de zon kan zitten. En het werkt gelukkig af en toe nog, maar misschien gemiddeld genomen toch nog iets te weinig.
Zo jammer om te lezen… Proberen “het geluk” in kleine dingen te zien? En vast te houden aan de leuke herinneringen?
LikeLike
Ik vind dit echt spijtig voor jou, Lize. Hoe is het dan de dag erna? Wat bij mij wel eens helpt, is – zoals Lize ook al voorstelde – het bijhouden van klein geluk. In het verleden heb ik wel eens hulp ingeschakeld van professionelen en dat heeft me toch ook op goede weg geholpen. Of een moodboard aanleggen met leuke quotes, mooie foto’s, een complimentje dat je kreeg, zo van die dingen…
LikeLike
Komt wel meid!! We beginnen met een lekker dessertje, en eenmaal je aan je huis bezig bent, ga je geen tijd meer hebben om te zoeken naar dat klein geluk, maar ga je wel gelukkig zijn als weer een etappe afgewerkt is! Niet proberen na te jagen, dat lukt en werkt niet, geloof me :-s
LikeGeliked door 1 persoon
Januari is een rotmaand om te vinden dat je je goed zou moeten voelen. Ofwel zien we de zon helemaal niet, ofwel schijnt die liefjes terwijl je binnen zit te werken of bijna omver geblazen wordt door de wind. Goede voornemens brokkelen af, er zijn te veel verplichtingen of er is net veel minder sociaal contact dan je wil en ook al is het even lang donker als in november, er zijn geen feestdagen in het vooruitzicht die dat wat compenseren. Externe hulp inschakelen kan helpen, je hebt de laatste jaren tenslotte al serieus veel op je bord gekregen. Een goeie therapeut helpt om dingen te plaatsen, merkte ik, zodat je zelf weer verder kan.
Misschien helpt een andere invalshoek ook wat? Ikzelf vind dat het nieuwe jaar pas in februari echt begint, als de studenten hun examens achter de rug zijn, het eindelijk weer klaar is wanneer je van het werk komt en alle nieuwjaarsfeestjes achter de rug zijn. Voornemens hoeven ook niet per se te starten tijdens de donkerste dagen van het jaar…
LikeGeliked door 2 people
Ik heb ook zo’n periode gehad dat ik echt dacht dat niets goed ging bij mij, alles was gewoon kut en stom en iedereen moest mij gewoon gerust laten. Toen hield ik een boekje bij met de dingen die wel goed gingen op een dag, maar ook de dingen die niet goed gingen en dan schreef ik heel nuchter op waar dat aan lag. Had ik een fout gemaakt? Iets wat ik kan veranderen? Had iemand anders een slechte dag? Dat hielp mij wel om te zien dat veel dingen totaal niet aan mij lagen en andere dingen weer wel en dat ik daar dan ook iets aan kon doen.
Steeds Leuker van Jelle Hermus lijkt me wel een boek voor jou nu :)
LikeLike
Dat boek kende ik nog niet, zal mezelf eens een cadeautje doen :-)
LikeLike
Ik merk dat het mij helpt om mijn gevoel gewoon te accepteren. Ik zie het als iets chemisch dat tijdelijk misloopt in mijn hersenen, en dat ervoor zorgt dat ik mijn veerkracht soms even kwijt geraak. Ik kom er het snelst weer door als ik dat aanvaard, de rit uitzit en wacht tot het overgaat.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh ja, Jelle Hermus is echt goed, hij heeft ook een website SoChicken met veel goeie en interessante artikels/tips.
Ik hoop het allerbeste voor jou. En probeer in het achterhoofd te houden dat je de goeie dagen niet kunt appreciëren als er geen slechte zijn. je bent een sterke meid!
LikeLike
De website kende ik al, het boek is ondertussen besteld 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Kom op! Ga op zoek naar wat je echt gelukkig maakt. Plooi wat terug op jezelf en geef jezelf voldoende tijd. En wees niet te hard voor jezelf. Goedbedoelde adviezen maar helaas kan niemand het in je plaats en zal je zelf je draai wat moeten vinden. Ik duim mee, dikke knuffel!
LikeGeliked door 1 persoon
Oh Lieze toch, het is niet makkelijk hè. Ik merk bij mezelf dat het helpt als ik regelmatig kleine geluksmomenten noteer. En erover praten met anderen (al dan niet professioneel) hielp mij ook enorm, ook op tal van andere vlakken. Ik duim mee! X
LikeLike
Wat jammer dat je je zo voelt. Ik hoop dat er toch ook veel mooie dingen staan te gebeuren, die je anders naar de dingen doen kijken. Misschien kan het helpen om er met iemand over te gaan praten? Het van je af schrijven is alvast een goed begin, kan zeer therapeutisch zijn. Dikke knuffel!
LikeLike
Ik heb even getwijfeld om dit op de blog te zetten, maar ben wel blij dat ik het geschreven heb.
LikeLike
Jammer dat je je zo voelt. Laat het gevoel er ook soms zijn, om het los te kunnen laten. Ik ben zelf dit jaar begonnen met een memorie jar, waar ik elke dag een briefje in stop wat zo fijn was aan die ene dag.
LikeLike
Buiten alle fantastische opmerkingen hier al eerder aangehaald: loop je ook niet wat vermoeid? Ik heb 0% relativeringsvermogen of marge tegen tegenslagen als ik moe loop.
LikeLike
Misschien een beetje. Momenteel in ieder geval niet de veerkracht om om te gaan met allerlei nieuwe relaties en babynieuws in mijn omgeving, ik word daar kei jaloers van.
LikeLike