Ik werd tijdens 40 dagen bloggen nog eens 2 keer genomineerd voor de Sunshine blogger Award. Zo populair dat ik ben seg. Eén van die nominaties kwam van Irene die vooral vragen stelde over mijn blog en bloggen en dat past perfect in mijn plan om op woensdag iets over bloggen te schrijven, dus ik gebruik haar vraagjes als leidraad voor vandaag. Er stonden namelijk een aantal dingen in waar ik tijdens deze blog-uitdaging ook op heb zitten denken. Ik kreeg trouwens vroeger ook al eens gelijkaardige vragen.
Bloggen, dat is ondertussen toch wel een deel van mijn leven geworden. Niet dat ik er constant mee bezig ben, maar ik denk toch wel geregeld: oh, daar wil ik eens iets over schrijven. Inspiratie kan van alle kanten komen. Door iets wat ik lees of hoor, iets waar ik over zit te malen in mijn hoofd, door iets wat ik meemaak of door iets dat andere mensen zeggen of doen. Dat zorgt dan gelukkig voor genoeg stof om over te schrijven. Ik twijfel niet echt heel vaak of hard over dingen die ik publiceer. Alleen over een paar berichten van de laatste weken ben ik misschien wat minder tevreden, maar dat is misschien omdat ik nu elke dag iets wil kunnen plaatsen.
Vind ik mezelf een goeie blogger? Bwa, daar denk ik niet zo over na. Ik schrijf voor mezelf en durf eigenlijk over de meeste dingen wel te schrijven zonder te veel na te denken wat anderen gaan denken. Ik schrijf net om dingen van me af te hebben en mijn gedachten te ordenen, dus als ik mezelf te veel ga censureren, dan schiet dat een beetje aan z’n doel voorbij. Al probeer ik wel om niet te veel van anderen prijs te geven, ik kies om te bloggen, mijn omgeving niet en niet alles is om op het internet te gooien. En soms verbaast het nog altijd als iemand iets vraagt of opmerkt ‘omdat ze het op de blog hebben gelezen’.
Ik vertelde eerder al eens dat een leuk deel van bloggen de andere bloggers zijn. Een aantal heb ik ondertussen ook in het echt leren kennen en zelfs als dat niet gebeurt, als je een tijdje elkaars blog volgt, dan begin je toch een beetje het gevoel te hebben van elkaar te kennen. De blog die ik al het langst volg is die van Tineke denk ik, al blogde ze toen nog onder een andere naam. Uit al de blogs die ik nog volg kan ik iets halen voor mezelf: herkenbaarheid, een wijze les, leuke tips. En hopelijk is dat bij mijn lezers ook zo.
Ik blijf het dus zeker nog met veel plezier doen, dat bloggen. Na de vasten niet meer elke dag, dat is goed voor eventjes, maar wel weer een aantal keer per week.
En wil je ondertussen ook nog even lezen waar mijn blognaam vandaag komt, daar schreef ik hier over.
levelieze.com 