Vorige week vertelde ik hier nog dat ik een beetje aan het crashen was. Er zat te veel in mijn hoofd en ik kon maar hopen dat de zorgen wat zouden wegwaaien. Het ging allemaal niet zo goed en deze week liet mijn lijf dat ook nog eens heel duidelijk weten. En zo belandde ik donderdag ineens in het ziekenhuis.
Van het ene moment op het andere begon mijn hart super hart te kloppen. Ik dacht nog dat het wel zou overgaan als ik eventjes ging zitten, maar een uur later bleef het toch aanhouden en raadde mijn vriendin/dokter me toch aan om langs de spoed te passeren. Daar werd ik dadelijk aan de monitor gehangen en bleef mijn hartslag nog een hele tijd boven de 100 in rust. Met medicatie zakte dat gelukkig wel en ik begon al te denken dat ik naar huis ging mogen, tot bleek dat mijn hartenzymen wat verhoogd waren (wat er op wijst dat er misschien eventjes niet voldoende zuurstof naar het hart ging).
Niet naar huis dus, maar opname. Een CT scan, een echo, 5 spuitjes, 4 pillen, 2 katheders en 7 (pogingen tot) bloedprikken later en een nacht aan het bakje om mijn waardes in de gaten te houden, doet mijn hart terug normaal. Ik ga wel nog zeker een tijd pillen moeten nemen en over een aantal maanden weer op controle.
Fysiek ben ik dus wel ongeveer terug ok, maar mentaal was het een behoorlijke knak. Want oorzaak van alle onrust is hoogstwaarschijnlijk stress. Het is dus wel een waarschuwing en het heeft me bang gemaakt dat ik het zonder het goed te beseffen zo ver heb laten komen. En daarom moet ik dringend remmen. Rust nemen, zorgen loslaten en op mijn plooi komen. Ik besef dat het nodig is, maar ik moet nog uitzoeken hoe ik het kan aanpakken.
Op momenten als deze heb ik immers een beetje de reflex om heel erg in mijn cocon te kruipen, me thuis weg te steken en niet te veel te doen. Maar dat gaat me natuurlijk ook niet de nodige energie geven. En er zijn genoeg mensen die al hebben gezegd dat ze willen langskomen, dus ik ga het gewoon moeten toelaten en fijne dingen doen. Des te meer op zoek naar kleine gelukskes. En dan kan ik hopelijk volgende week wel weer toppers delen.
levelieze.com 
Oei, dat was dus een heftig weekje. Zorg goed voor jezelf!
LikeGeliked door 1 persoon
Dag meisje, ik hoop dat je goed herstelt ! Wel geschrokken van dit. Wist niet dat je stress zo hoog zit, want je geeft zo’n stabiele indruk. Je lijkt niet het soort persoon dat daar last van kan krijgen. En dat je hart opeens zo aan de haal kan gaan, is iets wat verontrustend moet zijn.
Gelukkig heb je goede medicatie.
Een dikke knuffel vanuit virtualityland, ik volg je nu al een tijdje en je verdient alle geluk die je kan krijgen.
F
LikeLike
Dankjewel.
Ik denk dat wat jij hier benoemt net mijn grote valkuil is. Want ik lijk inderdaad meestal stabiel en sterk maar vanbinnen ben ik dat vaak niet. En in durf dat amper laten zien dus dat legt een hoge druk op mezelf.
LikeLike
Oei dat zal wel even schrikken zijn geweest. Verzorg je goed en neem zeker voldoende rust!
LikeGeliked door 1 persoon
Zo eng! Zorg goed voor jezelf en doe volop leuke dingen, al wat je blij maakt en energie geeft ❤️
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben blij dat het engste stuk achter de rug is! Ik wens je veel succes met je zoektocht naar manieren om minder stress te hebben (deel ze gerust als je ze vindt) en om meer energie te krijgen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop inderdaad dat het engste stuk achter de rug is, al zal het mentale stuk ook nog wel heel wat uitdagingen bieden.
LikeLike
Het mentale is vaak nog moeilijker omdat er verwacht wordt dat dat zo goed als vanzelf gaat. Véél succes ermee!
LikeGeliked door 1 persoon
Soms moet je even wakker geschud worden om te beseffen wat belangrijk is en daar je leven op aan te passen. Wees lief voor jezelf, please….
LikeGeliked door 1 persoon
Ik doe mijn best.
LikeLike
Ik wens je veel rust toe! Ik vind het ook altijd heel moeilijk om dan bewust op zoek te gaan naar energie en niet gewoon te gaan hangen en dan maar Netflix op te zetten (zeker bij zo’n weer). Moeilijk en heel persoonlijk om je eigen energie te vinden daarin. Gelukkig blog je en ken je het “kleine gelukskes”-concept ;)
LikeGeliked door 1 persoon
Hey zal een uitdaging zijn maar wel belangrijk genoeg om echt mee aan de slag te gaan.
LikeLike
Wel ik zit een beetje in een gelijkaardig situatie en ook de neiging om weg te kruipen…. Dus ik snap het perfect en ook dat er iets zal moeten veranderen. Veel beterschap en dan vooral mentaal gezien..
LikeLike
Bedankt!
LikeLike
Oei, dat is wel schrikken. Zorg goed voor jezelf!
LikeGeliked door 1 persoon
Als je lichaam zo’n signalen geeft, heeft de stress al lelijk huisgehouden… Ik hoop dat je rust kan vinden, en dat de stress snel andere oorden op gaat zoeken…
LikeLike
Bedankt!
LikeLike
Ik heb een half jaar geleden een soortgelijke ervaring gehad. Ik werd ’s nachts wakker met een hartslag van 140 (terwijl dat ’s nachts meestal rond de 60 draait). In het ziekenhuis, bleek het een hyperventilatie-aanval te zijn, als gevolg van stress. Eigenlijk een soort paniekaanval. Ik ben nu naar een psycholoog aan het gaan, om samen te onderzoeken wat mijn stress veroorzaakt en hoe ik daarmee beter kan omgaan. Voor mij kwam dit als een lelijke verrassing, want ik dacht ook stabiel en evenwichtig door het leven te gaan. De psycholoog heeft mij doen ontdekken dat ik een aantal denkfouten/patronen heb, al van zeer jonge leeftijd, die mij nu het leven moeilijker maken dan het zou kunnen zijn. Ik had niet verwacht dat ik op mijn leeftijd (40+) nog nieuwe dingen over mezelf zou ontdekken, maar toch is het zo. Ik hoop dat jij ook de oorzaken van je stress mag vinden, en een manier om het een plaats te geven.
LikeLike
Een aantal oorzaken ken ik al, maar dat wil dus nog niet zeggen dat ik er goed mee omga. Daar zal ik dus nu toch mee aan de slag moeten gaan.
Hopelijk heb jij er ondertussen geen last meer van!
LikeLike
Wat heftig zeg! Ik kan me voorstellen dat je bent geschrokken.
LikeGeliked door 1 persoon
Akelig. Hopelijk slaag je erin om de oorzaken van de stress weg te nemen of althans beter te leren omgaan met de stress die daardoor veroorzaakt wordt.
LikeGeliked door 1 persoon
Amai wat heftig, ik snap dat je wat geschrokken bent, maar goed dat het fysiek al wat beter gaat. Blijft toch vies wat stress met je lijf kan doen. Hopelijk voel je je snel wat rustiger en kan je mentaal ook wat rust inlassen.
LikeGeliked door 1 persoon
yikes dat moet verschieten zijn! ‘k wist niet dat stress zo’n impact op je hart kon hebben. Veel beterschap en succes ook met het rusten en het stressniveau lager te krijgen.
LikeLike
Dat moet echt keihard verschieten geweest zijn. Gelukkig is er niets fysiek mis… al is stress als oorzaak ook een héél moeilijk ding om weg te krijgen, pff.
LikeLike
De huidige situatie doet er niet echt veel goed aan, maar ik doe mijn best…
LikeLike