In de Succesplanner die ik gebruik als agenda, wordt aan het begin gevraagd om een vision board te maken. Ik trok naar de bib om daar een namiddagje in allerlei magazines te snuisteren naar woorden en beelden die me aanspraken. Daar ging ik dan daarna thuis mee aan de slag. En hoewel ik niet bewust naar bepaalde dingen op zoek was gegaan, vond ik toch al een rode draad van wat ik wou: leven in kleur.
2024 was geen vlekkeloos jaar. Het was met momenten best pittig: wat financiƫle tegenvallers, de uitdagingen van een samengesteld gezin waar je ook nog eens een puppy bij gooit, een toxische situatie op het werk die het hele jaar impacteerde en het verlies van een lieve vriendin. Het overheersende gevoel op het einde van het jaar is dan ook vooral vermoeidheid. Zoals jullie merkten stond ook het bloggen op een heel laat pitje, maar ik wou toch heel graag mijn typische jaaroverzicht maken. Dus ook dit jaar weer tel ik af van 9 tot 2025
Ik ging even het bericht van vorig jaar terugzoeken en had de intro eigenlijk kunnen laten staan. Het ging over een jaar van niet veel bloggen en toch een jaaroverzicht willen schrijven. Dat geldt voor dit jaar dus ook :-)
Ik heb niet zo veel geblogd dit jaar. En ik ga hier ook niet plechtig beloven dat ik er weer super veel ga zijn het komende jaar, want dat zijn goeie voornemens die dan toch alleen maar mislukken. Maar ik blijf wel de traditie volgen van terug te kijken op het jaar.
In dit rare jaar 2020 hou ik mij aan de traditie van af te tellen naar het nieuwe jaar, met vooral positieve terugblikken en optimistische wensen voor 2021.
Ok, misschien starten met een kleine bekentenis. Vroeger als het blok was, dan durfde ik de vreselijke soap Days of our lives wel eens gebruiken als ideale programma voor mijn blokpauzes. Maar daar gaat het hier niet over. Het gaat over hoe de dagen in mijn leven er uit zien, want de volgende opdracht in de Blogboost najaarschallenge is om je een blik achter de schermen te geven. Niet dat ik daar anders veel geheimen over heb denk ik, maar een uitgebreider dagboekje van hoe mijn week er uit zag, dat is al een hele tijd geleden, dus ik waag me er nog eens aan.
Maandag Ik word wakker naast mijn lief, die vandaag op mijn bouw gaat werken en dus al dicht in de buurt is. Het blijft zalig, al maakt het soms ook wel wat moeilijker om uit bed te willen komen. Ikzelf werk uiteraard thuis, zoals iedereen nu. Omdat ik het gevoel had de grip weer wat te verliezen over mijn to do lijst, heb ik de dag ervoor eventjes als mijn dossiers bekeken en geordend en mijn takenlijst in Asana ingevuld. Zo weet ik wat er vandaag zeker moet gebeuren. ’s Avonds heb ik zin in herfstig eten dus maak ik een nieuw receptje van Pinterest en daarna kijk ik naar Boer zoekt vrouw. Mijn blogberichten voor deze week staan al ingepland, dus daar moet ik niet meer aan denken.
Dinsdag Tussen de vele werktelefoons met vragen over Corona door, hou ik me ook vandaag goed aan mijn takenlijstje en loopt alles redelijk vlot. Na de werkdag maak ik me klaar om naar mijn lief te rijden. Nadat zijn dochter in quarantaine moest omdat er Corona in huis zat, kan hij haar vandaag eindelijk terug gaan halen en ga ik hen vergezellen. Weliswaar met eerst een tussenstop op de werf, waar meneer zijn koffiemachine heeft achtergelaten (de cafeĆÆneverslaving is zo groot dat de koffiemachine dus telkens mee verhuist als hij ergens een tijdje moet zijn). ’s Avonds zijn we vooral nog bezig met de planning voor wat er nog moet gebeuren op de bouw.
Donderdag Deze keer lukt het me niet om vroeg te beginnen, maar dat is niet zo erg. Ik kan nog een paar rapporten afwerken waardoor ik weer ongeveer bijgewerkt ben. ’s Middags combineer ik heel efficiĆ«nt een aantal boodschappen doen met luisteren naar een webinar in de auto (al die digitale tools zijn toch eigenlijk echt wel een geweldige uitvinding). Ik hang ook met de klantendienst van Fluvius aan de lijn, die me even naar adem doen happen bij de boodschap dat het gemiddeld 2 maanden duurt voor ze een nieuwe aansluiting kunnen in orde maken. Gelukkig staat de keuring wel al sneller gepland, want dat is belangrijk voor mijn zonnepanelen.
Vrijdag Vandaag heb ik een dag verlof om te werken op de bouw. Mijn lief heeft zich voorgenomen om alvast de buis te steken voor de Telenet-kabel, maar als hij daar aan begint, ontdekt hij een probleempje met een andere buis en uiteindelijk is hij bijna een hele dag zoet met al die dingen. Dat betekent dat ik niet super veel andere zaken kan doen, want zijn peuter is er bij en die zich natuurlijk nog geen hele dag alleen bezig houden. Ik krijg wel gedaan wat ik absoluut wou doen, namelijk de MDF in de keuken in de primer zetten. Ik vind ’s avonds nog wat tijd om te lezen. Ik lees ‘Alles is uitvogelbaar’ van Marie Forleo uit (aanrader) en begin eindelijk in een boek van Khaled Hosseini dat ik al heel lang heb mogen lenen van een collega.
Zaterdag Ook zaterdag is bouwdag. De architect komt eventjes langs om te kijken of een probleempje in de kruipkelder ook wel echt een probleem is (blijkt geen groot te zijn gelukkig). De garage moet leeg want daar moet gevloerd worden, dus ik begin al aan de opruimwerken. En ik rijd nog naar de Gamma om wat spullen te halen (toch wel een chanceke, dat de Doe het zelf zaken open mogen blijven). Ik ga ook nog eventjes langs bij papa om iets af te zetten en blijf een babbeltje doen, want die zit natuurlijk heel weinig mensen deze dagen. ’s Avonds ben ik alleen, dus breng ik Sushi mee van de winkel (mijn lief eet dat niet graag) en ik installeer me voor de tv om wat afleveringen van Home & Away bij te kijken.
Zondag Het is rustig wakker worden, maar daarna trekken we weer naar de werf. Het plan om eventueel nog te schilderen (of vooral te primen) voor de verhuis is zowat afgevoerd (al is mijn lief volop filmpjes aan het opzoeken over hoe je dat doet met de spuit), maar het leek wel een goed idee om toch nog zoveel mogelijk schuurwerk te doen want al dat stof als de meubels er al staan is niet zo handig. We huurden dus een schuurmachine en ik ging aan de slag. Ik heb maar slappe armpjes dus een hele dag kon ik niet, maar gelukkig konden we elkaar wat afwisselen. Ondertussen ruimde ik de werf wat op, want er begonnen veel te veel dingen rond te slingeren en weg te waaien en vulde 3 grote vuilzakken. Tegen vijf uur waren we allebei pompaf en bestelden we Chinees (lokale horeca steunen en al). Daarna ploften we in de zetel om nog even naar het nieuws te kijken en het is daar dat ik nu mijn weekoverzichtje afmaak en net mijn Lieze checkt in heb geschreven.
Deze week is mijn verjaardag en ter gelegenheid daarvan krijgen jullie deze verjaardagstag die ik op een andere blog vond, maar ik weet niet meer welke (oeps!).
Ik was wat in de war, toen ik op veel plaatsen las dat het het einde van het decennium was. Want in mijn hoofd is dat pas eind 2020. Maar volgens Wikipedia wordt een periode van 10 jaar met het eerste jaartal daarvan eindigend op 0 ook als een decennium gezien, dus de jaren 10 komen dan toch mooi in aanmerking. En omdat 10 jaar heel wat met een mens kan doen, werd ik geĆÆnspireerd door Samaja om een overzicht te maken van hoe mijn decennium er heeft uit gezien. Doorgaan met lezen “Decennium 10”