
Een mens leert elke dag: kleine weetjes, nieuwe ontwikkelingen in de job of dingen over zichzelf. Ik dus ook. En ik deel graag een aantal dingen die ik de afgelopen tijd over mezelf leerde.
Doorgaan met lezen “Levenslang leren”
Een mens leert elke dag: kleine weetjes, nieuwe ontwikkelingen in de job of dingen over zichzelf. Ik dus ook. En ik deel graag een aantal dingen die ik de afgelopen tijd over mezelf leerde.
Doorgaan met lezen “Levenslang leren”
Ik vind het niet leuk om te moeten toegeven, maar ik weet van mezelf dat ik nogal snel een oordeel klaar heb. Niet dat ik dat oordeel dan hardop ga staan roepen of mensen ga dwingen om te veranderen, want dat vind ik echt vreselijk als andere mensen dat doen. En het is waarschijnlijk ook wel gewoon des mensen om te oordelen en te beoordelen. Dat zal wel in onze natuur zitten om te kunnen overleven, als ik een zot met een geweer niet beoordeel als gevaarlijk dan zou ik hier misschien niet meer zitten.
Doorgaan met lezen “Veroordeeld”
Als er iets was wat ik in vorige relaties vaak miste, dan was het het gevoel van voor mijn partner op de eerste plaats te komen. Het leek wel of zijn gezin of zijn wensen belangrijker waren als waar ik van droomde. Zo blijft een relatie natuurlijk niet werken, dus uiteindelijk bleven we niet bij elkaar. En nu kan ik dat op de ander steken, maar eigenlijk moet ik ook in eigen boezem kijken. Want zij zetten mij niet op de eerste plaats, maar ik liet het toe dat ze me achteruit stelden.
Doorgaan met lezen “De podiumplaatsen”
Die Katrien van Perfect Imperfect is geen gewone hoor. Die deed in het voorjaar bijna op haar eentje 40 dagen bloggen uit en maakte ook nog eens een eigen tag. Dan kan ik alleen maar een beetje moeite doen om die ook eens in te vullen.
Doorgaan met lezen “Regenboog tag”Ik ben nogal een denker. Maar eigenlijk beschik ik ook over een best goeie intuïtie. Ik moet er misschien alleen nog een beetje meer naar leren luisteren en er op vertrouwen. Als ik dan terugkijk naar de momenten dat ik dat wel deed, dan is dat eigenlijk altijd goed uitgedraaid. Reden te meer dus om dat in de toekomst te blijven doen.
Doorgaan met lezen “Soms moet je luisteren”
Weet je wat er sinds kort op het bureaublad van mijn computer staat? Een Stoeflijstje. Wat dat is? Een overzichtje van dingen waar ik fier op mag zijn. Een grote dosis pepmiddel voor mezelf dus. Want soms heeft een mens een slechte dag en dan is het wel eens leuk om fijne dingen te lezen over jezelf. In het lijstje op mijn computer staat een verzameling complimentjes die ik kreeg van mijn collega’s. Maar het kan natuurlijk evengoed een lijstje zijn van mooie dingen die je familie en vrienden over je zeggen.
Doorgaan met lezen “Stoeflijstje”
Ik heb de laatste dagen mijn schrijfgoesting of -energie teruggevonden en dat betekent dat er hier weer eens wat meer gaat verschijnen dan alleen mijn weekoverzichtjes. Om er rustig in te komen begin ik met een tag die ontstond tijdens de Blogboost Challenge. Eentje die geïnspireerd is op de vriendenboekjes van vroeger. Tegenwoordig geven we dat ook vaak aan een collega die weggaat als afscheidscadeautje en dat is altijd kei leuk. Evi ging me al voor bij het invullen en nu is het dus mijn beurt.
Doorgaan met lezen “Vriendenboektag”
Iedereen heeft ze wel denk ik, littekens. Voor de ene zitten ze vooral op hun ziel, voor de anderen zal het eerder op hun lijf zijn. Ik heb er zeker wat mentale, dat kan je hier uit mijn schrijfsels wel afleiden, maar ook op mijn lichaam zijn een aantal littekens terug te vinden.
Doorgaan met lezen “Getekend voor het leven”
Zien we het allemaal een beetje zitten, die nieuwe lockdown of verstrengde maatregelen of welke naam je er ook op plakt? Ik hoopte nog een beetje naïef dat het niet zo erg hoefde te zijn, maar het zat er natuurlijk aan te komen. Dus we gaan er nog maar eens voor zeker.
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #218”Een nieuwe wereld die voor je open gaat, dat kan gebeuren op elk moment in je leven. Een vaak is het maar als je ineens in die wereld terecht komt, dat je inziet dat de wereld die je daarvoor kende misschien toch maar een flauw afkooksel was van wat het kan zijn. Dat heb ik het laatste jaar op een aantal vlakken ervaren.
Doorgaan met lezen “Dicht bij mij”