Ik ging er een aantal dagen tussenuit en trok met mijn zus naar Kopenhagen. Het was na Stockholm mijn tweede ontmoeten met Scandinavië en die was aangenaam. Leuke en mooie stad, dus zeker een aanrader. Ik zou misschien alleen teruggaan tegen de zomer, nu was de wind en een dagje regen toch een beetje een domper (echt een beetje maar hoor). Ik ben geen reisblogger, maar hier een kort verslagje. Doorgaan met lezen “7 x Kopenhagen”
Ik kocht vorige week een nieuwe laptop. De vorige was na jaar wat versleten en nogal een log ding, dus die maakte plaats voor een lichtgewichtje dat iets sneller werkt. Wat je dan natuurlijk moet doen is alles overzetten van de ene naar de andere (of in dit geval van de oude computer naar de cloud). Heel veel dingen waren dat niet, vooral heel wat foto’s van de voorbije jaren. Ik ging er nog eens door om te kijken welke ik wilde overzetten en dat was bij momenten behoorlijk confronterend want een aantal dingen vielen me op. Doorgaan met lezen “De nostalgische tour”
Spannende dingen zoals het meisje op de trein uit het gelijknamige boek en de film die deze week uitkomt, heb ik gelukkig nog niet meegemaakt. Maar met de trein reizen geeft je inderdaad wel de kans om rond te neuzen in de achtertuin van de mensen. Niet lang natuurlijk, want de trein is meestal zo voorbij, maar overlaatst moest de trein om één of andere reden traag rijden en had ik tijd genoeg om me door enkel dingen te laten verbazen. Doorgaan met lezen “Het meisje op de trein”
Voor de zomer begon, had ik over wat komen ging een heel dubbel gevoel. Enerzijds keek ik heel erg uit naar de vakantie, eventjes rust, bekomen van een drukke periode op het werk en dus zalig niks doen. Niet om 6 uur hoeven op te staan, geen collega’s moeten vervangen en geen ongeduldige klanten aan de telefoon. Even niet zoveel afspraken in mijn agenda dan doorheen het jaar en een gezapiger tempo op kantoor. Anderzijds had ik ook schrik voor alweer een vakantie alleen. Want rust en zalig niets doen kan soms leuk zijn, ik hoopte toch ook dat ik niet al te veel alleen zou zitten. Moeten hopen dat ik niet te veel alleen zou zitten. Want de zomer, die is toch leuker als je fijne dingen kan doen met mensen om je heen. Doorgaan met lezen “Summer of 2016”
Websites, blogs, boeken, programma’s… Als je op vakantie wil gaan, dan heb je talloze kanalen waar je alles tot in de puntjes kan voorbereiden en uitzoeken, nog voor je een stap uit je huis hebt moeten zetten. Natuurlijk maak ik daar ook wel eens gebruik van, ik ben behoorlijk georganiseerd dus totaal onvoorbereid vertrekken zou niets voor mij zijn. Niet op voorhand weten waar ik ga slapen zou me behoorlijk wat stress bezorgen. Maar mijn planning ligt zeker niet helemaal vast. Want is op reis gaan ook niet vooral ontdekken? Doorgaan met lezen “Ik volg gewoon mijn neus”
Ze zit er alweer op, mijn vakantie. En dit jaar ging was mijn reis een citytripje met het vliegtuig. Maar vroeger gingen we geregeld met de auto op vakantie. Voor veel mensen blijkt dat stress te zijn. Maar ik vond eigenlijk altijd dat de vakantie al begon toen ik in de auto stapte (ik schrijf dit als alleenstaande die nog nooit naar het zuiden is gereden met een achterbank vol kindjes). Want onderweg was er ook al heel wat te beleven. Doorgaan met lezen “Altijd een beetje reizen”
Dat heb je dan, als er iemand extra is in je leven die tijd vraagt. Je hebt minder tijd voor andere dingen, zoals bloggen bijvoorbeeld. Al is het niet alleen het nieuwe vriendje dat aandacht heeft gevraagd. Ik had namelijk vakantie afgelopen week (als de juffrouwen dat mogen, dan ik ook). Doorgaan met lezen “Vakantie”
Naar de markt van, ik vind het wel eens leuk. Beetje rondkijken, tussen de mensen slenteren en af en toe iets kopen. Zeker op vakantie vind ik het zalig. Op de markt leer je de specialiteiten en de geuren van de regio kennen. Het is ook de ideale plaats om op souvenirs te jagen: kruiden voor mama, wijn voor papa, een t-shirt voor mezelf, juwelen voor de zus…voor ieder wat wils. Doorgaan met lezen “Op de markt”
’s Morgens, zo rond 7 uur in het station. Hoopjes mensen die op schijnbaar willekeurige plaatsen op het perron in groepjes bij elkaar staan, zonder veel te zeggen. Als de trein komt, blijkt dat die willekeurige plaatsen op het perron helemaal niet zo willekeurig zijn. Deze geroutineerde pendelaars weten immers perfect waar de trein zal stoppen en staan al klaar waar de deur zal zijn zodat ze zo snel mogelijk in kunnen stappen. Doorgaan met lezen “Eén uur”
levelieze.com 