Een week of 2 kreeg ik van Sofie het estafettestokje van de Liebster Award door. Ze vroeg me wat bloggen voor mij betekent, wat het bijdraagt in mijn leven en hoe open is blog. Ik schreef er voor een deel vroeger al over, maar door deze nominatie ben ik er nog eens opnieuw over gaan nadenken. Doorgaan met lezen “Het leven van een blogger”
Zoals jullie al wel gemerkt hebben, is daten niet mijn geprefereerde bezigheid. Ik schreef er vorig jaar ook al eens over. Als ik mocht kiezen, zou ik nu 10 jaar samen zijn met de liefde van mijn leven, zouden er 2 pagadders rondlopen en hadden we samen een mooi huis gebouwd. Nog heel veel om naar uit te kijken dus hopelijk, maar ik ben er nog niet. Het is dus weer daten. Tinder, datingsite, speeddaten…Allemaal een beetje noodzakelijk kwaad. Ik kijk er niet naar uit. Want het is aftasten, hopen, elke keer van nul beginnen.
Er is maar 1 ding waar ik wel naar uitkijk. Doorgaan met lezen “Als het kriebelt”
Soms heb je van die mensen die het perfecte leven lijken te hebben. Slanke lijn, haar altijd mooi in de plooi, mooie kleren, goede job, knappe man, mooi huis en lieve kindjes. Of ze die perfectie bereiken door de tips van de boekskes te volgen zoals Karen Damen een tijdje probeerde (wat een zalig programma was dat trouwens!), dat weet ik niet, maar ook met die tips lijkt het me toch niet echt te lukken om mijn leven helemaal op orde te krijgen.
Doorgaan met lezen “Iedereen kan wel eens van z’n voetstuk vallen”
Spannend hoor, zo afspreken met andere bloggers, waarvan je sommige wel al leest maar nog nooit iemand in levende lijve hebt gezien. Vorige week deed ik het toch. En al was het eerst wat onwennig, al snel werd er heel wat getaterd, wat had je anders verwacht van 19 vrouwen die altijd wel iets te vertellen hebben. Waar onze band eerst alleen bloggen en deelname aan de Meststoffen cursus was, hadden we op het einde van de middag al heel wat andere dingen van elkaar ontdekt. Doorgaan met lezen “Bloggers zijn fijne mensen”
Twijfel. Het is een lelijk monster. Want één keer hij er is, is het moeilijk om hem terug buiten te krijgen. En soms gaat hij alleen maar weg als je een belangrijke knoop doorhakt. En zelfs dan blijft hij vaak nog wat rondhangen, om je af te vragen of je keuze nu toch wel de juiste was.
De twijfel waarvan sprake, kroop de laatste tijd in mijn relatie. Doorgaan met lezen “Eerlijk zijn met mezelf”
Dat ik mezelf veel meer op de eerste plaats moest zetten. Dat vertelde mijn coach mij me begin vorig jaar (en waarschijnlijk al een aantal keer daarvoor ook, maar toen wilde ik het nog niet horen). Want alles begint altijd met jezelf graag zien en dan pas de rest. En ik mocht dan wel denken dat ik al heel goed bezig was met mijn persoonlijke ontwikkeling, een aantal dingen in mijn leven gaven heel duidelijk aan dat dat niet zo was. Doorgaan met lezen “Waarom ik LeveLieze ben”
Tradities, ik hou er van. Vaak hebben ze vooral te maken met mensen die ik graag zie. Zo geniet ik er altijd van om met Kerstmis met de hele familie bij elkaar te komen. Al is er een ander familiemoment dat ik nog meer koester. Dat is als we met de jaarmarkt met de hele familie bij een nonkel uitgenodigd worden om biefstuk met frietjes te eten. Vroeger om dan ook ineens langs alle nonkels en tantes te passeren voor een centje voor de kermis, nu gewoon om samen te zijn. En eigenlijk is dat een weekend vol tradities, want eerst gaan we naar de echte jaarmarkt met het gezin. Doorgaan met lezen “Traditioneel”
Vanmorgen rond een uur of 9 in Brussel Noord: het station ligt er rustig bij. Geen vluchtelingen te zien en het is redelijk rustig. Bij het buitenkomen zie ik wel een hele politiemacht staan. Niet voor de asielzoekers in het park, maar voor de boeren die gaan komen betogen. Ik wandel met een grote zak broodjes over straat. Niemand die me lastig valt of probeert om dingen uit mijn handen te trekken, zoals sommige media me proberen bang te maken. Doorgaan met lezen “Misdadigers”
Vandaag had ik een afspraak met een klant die overweegt om een zaak te starten (net als de meeste van mijn klanten trouwens, dat is nu eenmaal eigen aan de job). Ze is volop bezig met het schrijven van haar plannen, maar begint ineens te twijfelen of ze het wel zou doen. Niet omdat ze het niet meer wilt, maar omdat ze denkt dat ze het niet gaat kunnen. ‘Waarom zouden mensen me betalen voor raad die zo voor de hand liggend is?’, vroeg ze zich af. Doorgaan met lezen “Talent”
Vrouwen met ballen, ik kan ze wel smaken. Toen er zo’n vrouw met ballen vorig jaar op kantoor bij mij terecht kwam met het idee om van haar toen nog kleine website en echt online en print-magazine te maken, moest ik natuurlijk eens een kijkje nemen op haar site. Sindsdien ben ik fan van Charlie Mag. Een magazine dat het over echte dingen wil hebben en geen blad voor de mond neemt. Doorgaan met lezen “I’m real”
levelieze.com 