Hoe druk het vorige weekend was, zo rustig is het dit weekend. Maar dat kan ook al eens deugd doen. Hopelijk genieten jullie ook van een fijn weekend.
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #22”
Tag: moe
Lieze checkt in #17
Vrolijk kerstfeest iedereen! Vandaag komt bij ons traditiegetrouw de hele familie bij elkaar. Sinds we een paar mensen moeten missen, is dat een stuk minder leuk dan vroeger, maar we proberen er het beste van de maken. Geniet van de tijd met jullie familie in ieder geval!
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #17”
Lieze checkt in #12
Vandaag wordt een dag in het teken van bloggen, want ik ga met een aantal andere bloggers brunchen. Vorige keer was dat heel gezellig, dus voor herhaling vatbaar. Maar eerst zelf nog even bloggen.
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #12”
De ‘Mag ik even zeiken’ Tag
Aaaaah, wat is het druk. Ik ben constant bezig en heb toch het gevoel dat ik niets gedaan krijg op een dag. Dus overwerken en dan moe thuiskomen en nog voor eten moeten zorgen en allerlei andere kleine taakjes om dan uitgeput te gaan slapen. En de volgende dag van hetzelfde. En toen dacht ik daarnet op de trein dat ik ook nog een blogstukje online wou zetten vandaag. Veel inspiratie kwam er niet, tot ik me op weg naar huis herinnerde dat ik deze tag had bijgehouden om eens in te vullen. En omdat ik van de drukte meer zin had om te huilen dan te lachen, dacht ik, laat ik dan maar even zeiken. De tag werd bedacht door DoorMariska en ik zag hem bij Lottes Anekdotes. En nu is het dus mijn beurt. Doorgaan met lezen “De ‘Mag ik even zeiken’ Tag”
Lieze checkt in #5
Het is een moeilijke, emotionele week. Het kan niet altijd rozengeur en manenschijn zijn natuurlijk. Dus liet ik alles maar wat op z’n beloop, want een rustpuntje is soms oh zo nodig.
En toen werd het stil
Ik ben ongetwijfeld niet de enige die er momenteel door geplaagd wordt. Ziektekiemen. Van die vieze beestjes die maken dat ik volop loop te snotteren en te hoesten. Nu moet ik natuurlijk niet overdrijven, ik ben geen man en zal deze verkoudheid met gemak wel overleven. Maar er is wel een vreselijk lastige bijwerking. Als ik verkouden ben, dan is het bij mij namelijk altijd een paar dagen beeld zonder klank. En ook nu weer is het zover, ik krijg amper nog een deftig woord gezegd. Doorgaan met lezen “En toen werd het stil”
Onder controle
Is het de controle zoeken? Of is het dat ik me verantwoordelijk voel over alles? Of is het gewoon winterblues en de feestdagen die er aan komen en sinds vorig jaar niet meer hetzelfde zijn? Feit is dat ik rondloop met een pesthumeur. Zo erg dat ik er zelf slechtgezind van word. Doorgaan met lezen “Onder controle”
Rollercoaster
Ondertussen slingeren hier al heel wat blaadjes rond van dingen waarover ik iets wou schrijven. Dingen die spontaan bij me opkwamen of waar ik aan dacht als ik iets zag of las. Maar echt schrijven, dat is eventjes geleden. Het kwam er gewoon niet van, geen zin, geen fut… Doorgaan met lezen “Rollercoaster”
Slaap kindje slaap
Een nachtje doorslapen en ’s morgens uitgerust wakker worden. Ik weet eigenlijk al bijna niet meer hoe het voelt. Altijd moe zijn voelt ondertussen al aan als normaal. Het is dagelijkse kost om de wekker toch nog maar even verder te duwen op snooze, hopend dat die paar minuten extra nog heel wat extra rust brengen. Me uiteindelijk uit bed slepen om op tijd naar het werk te kunnen. Heel de dag moe en futloos zijn, met een serieuze middagdip er bovenop. En ’s avonds amper nog iets gedaan krijgen omdat de energie echt wel op is, om dan maar weer op tijd in bed te kruipen maar niet uitgerust te raken. Doorgaan met lezen “Slaap kindje slaap”
levelieze.com 